معرفی فیلم لمس بهار (A Touch of Zen)

فیلم «لمس بهار» (A Touch of Zen) یکی از آن شاهکارهای سینمایی است که حسابی ارزش دیدن و فکر کردن دارد، فیلمی که با کارگردانی بی نظیر کینگ هو، شما را به دنیایی پر از مبارزات شمشیر، عرفان شرقی و داستان های پرپیچ وخم می برد و تجربه ای متفاوت از سینمای ووشیا بهتان می دهد. این اثر نه تنها یک فیلم رزمی، که یک اثر هنری تمام عیار با لایه های عمیق فلسفی و اجتماعی است که بعد از سال ها هنوز هم تازگی و جذابیتش را حفظ کرده.

اگه شما هم مثل من عاشق فیلم هایی هستید که از یک اکشن ساده فراتر می روند و ذهن تون رو درگیر می کنند، «لمس بهار» دقیقاً همون چیزیه که دنبالش می گردید. این فیلم، هم توی ژانر خودش یه نقطه عطف به حساب میاد و هم توی تاریخ سینمای جهان جایگاه ویژه ای داره. با کینگ هو همراه می شیم تا ببینیم چطور یک داستان کهن چینی می تونه اینقدر عمیق و مدرن روایت بشه و چه پیام هایی برای ما داشته باشه. آماده اید بریم سراغش؟

چرا باید لمس بهار را دید؟ یک شاهکار بی زمان!

«لمس بهار» فقط یک فیلم رزمی ساده نیست؛ این فیلم مثل یک نقاشی متحرک، با جزئیات دقیق و صحنه هایی که نفس تان را حبس می کند، شما را به دل داستانی می برد که هم هیجان انگیز است و هم کلی حرف برای گفتن دارد. کینگ هو، کارگردان افسانه ای این اثر، طوری صحنه ها را کنار هم چیده که انگار در حال تماشای یک باله رزمی هستید، نه یک مبارزه خشک و خالی. هر فریم از فیلم پر از زیبایی شناسی و تفکر است و هر حرکت شمشیر، قصه ای را روایت می کند.

این فیلم در سال ۱۹۷۵ در جشنواره کن حسابی گل کاشت و جایزه بزرگ فنی را برد و برای نخل طلا هم نامزد شد. این یعنی حتی منتقدان بزرگ دنیا هم از نبوغ کینگ هو و تیمش شگفت زده شدند. لمس بهار نه تنها برای علاقه مندان به سینمای کلاسیک و ژانر ووشیا یک باید دید محسوب می شود، بلکه برای هر کسی که دنبال یک تجربه سینمایی عمیق و متفاوت است، یک انتخاب عالی است.

مشخصات فنی فیلم لمس بهار؛ شناسنامه یک اثر هنری

قبل از اینکه خیلی توی عمق داستان و فلسفه فیلم غرق بشیم، بد نیست یک نگاهی به اطلاعات پایه ای و شناسنامه «لمس بهار» بندازیم تا با جزئیات ساختش بیشتر آشنا بشیم.

عنوان	توضیحات
نام فارسی	لمس بهار، نشانی از ذن
نام انگلیسی	A Touch of Zen
نام چینی	俠女 (Xiá Nǚ – زن شجاع یا زن قهرمان)
کارگردان	کینگ هو (King Hu)
سال انتشار	۱۹۷۰ (قسمت اول)، ۱۹۷۱ (قسمت دوم و نسخه یکپارچه)
ژانر	ووشیا (فانتزی رزمی)، اکشن، درام، فلسفی
کشورهای سازنده	تایوان، هنگ کنگ
مدت زمان	۲۰۰ دقیقه (نسخه دو قسمتی اولیه)، ۱۸۷ دقیقه (نسخه هنگ کنگی)، ۱۷۹ دقیقه (نسخه ترمیم شده 4K)
بازیگران اصلی	حسو فنگ (در نقش یانگ هویی-ژن)، شیه چون (در نقش گو شنگ-ژای)، روی چیائو (در نقش راهب هویی یوان)
فیلمبردار	هوا هویی-یینگ
آهنگساز	وو تا-چیانگ، لو مینگ-تائو

نام ها و معانی پنهان

شاید براتون جالب باشه که اسم چینی فیلم، 俠女 (Xiá Nǚ) به معنی «زن شجاع» یا «زن قهرمان» است. این اسم به خوبی شخصیت اصلی زن داستان رو معرفی می کنه و نشان می ده که در قلب این فیلم یک قهرمان زن قدرتمند قرار دارد. اما عنوان انگلیسی «A Touch of Zen» که به معنی «لمس بهار» یا «اندکی از ذن» هست، اشاره ای ظریف به مفاهیم عمیق بودیسم ذن داره که در طول فیلم با اون ها روبرو می شیم و بخش مهمی از لایه های فلسفی کار رو تشکیل می ده.

کارگردان و عوامل اصلی

«لمس بهار» تمام و کمال حاصل ذهن خلاق کینگ هو است. او نه تنها کارگردان، بلکه نویسنده فیلمنامه و یکی از تدوینگرهای اصلی هم بوده. این یعنی فیلم بازتاب مستقیمی از دیدگاه و هنر اوست. بازیگران اصلی فیلم هم، به خصوص حسو فنگ در نقش یانگ هویی-ژن که یک شمشیرزن ماهر و فراریه، و شیه چون در نقش گو شنگ-ژای که یک دانشمند بی آزار و نقاشه، حسابی از پس نقش هاشون بر اومدن و اجرای فوق العاده ای داشتند.

زمان و نسخه های مختلف

فیلمبرداری «لمس بهار» از سال ۱۹۶۸ شروع شد و تا ۱۹۷۱ طول کشید که خودش نشون دهنده وسواس کینگ هو برای ساخت یک اثر بی نقص بود. این فیلم ابتدا به صورت دو قسمتی در تایوان اکران شد و بعداً به صورت یکپارچه برای بازار هنگ کنگ تدوین شد. نسخه های مختلفی از فیلم وجود داره، اما نسخه ترمیم شده 4K که در سال ۲۰۱۴ بازسازی شد و در سال ۲۰۱۵ در جشنواره کن دوباره نمایش داده شد، بهترین کیفیتی رو به شما ارائه میده.

قصه لمس بهار: رقص شمشیر و عرفان

حالا بریم سراغ خود قصه. داستان «لمس بهار» توی یک روستای دورافتاده در دوران سلسله مینگ چین می گذره، دورانی که خواجه های فاسد دربار حسابی قدرت رو قبضه کرده بودند. فیلم با معرفی «گو شنگ-ژای» شروع میشه، یک نقاش و دانشمند ساده و کمی دست وپاچلفتی که تو یک روستای کوهستانی زندگی می کنه و شغلش نقاشی و خوشنویسیه.

شروعی آرام و ورود مرموز

همه چیز آرومه تا اینکه دو زن مرموز، «یانگ هویی-ژن» و مادرش، به خانه همسایگی گو نقل مکان می کنند. یانگ یک زن جوون و زیباست، اما یک شمشیرزن ماهره و پر از راز. خیلی زود معلوم میشه که یانگ یک فراریه و نیروهای دولتی فاسد دنبالش هستند تا اون رو به خاطر نقشی که پدرش در افشای فساد خواجه ها داشته، اعدام کنند.

توطئه، خطر و قهرمانی غیرمنتظره

همین که گذشته یانگ فاش میشه، پای گو شنگ-ژای هم ناخواسته به این ماجرا باز میشه. اون که تا قبل از این فقط یه دانشمند بی آزار بوده، حالا باید با یک دنیا توطئه، جنگ و فرار روبرو بشه. یانگ با کمک دو ژنرال وفادار پدرش، شی و لو، سعی داره از دست ماموران دربار فرار کنه. گو هم کم کم از یک ناظر به یک همراه و حتی یک مبارز تبدیل میشه و در کنار یانگ، نقش مهمی در نبردها ایفا می کنه.

رابطه بین گو و یانگ پیچیده و عمیق میشه، به خصوص بعد از اینکه گو به یانگ پناه میده و بهش کمک می کنه. این نزدیکی، نه تنها باعث تغییر سرنوشت گو میشه، بلکه اون رو به سمت مسیری هل میده که هیچ وقت فکرش رو هم نمی کرد.

نبرد جنگل بامبو: اوج هیجان

یکی از نقاط اوج و به یادماندنی فیلم، صحنه های اکشن و درگیری هاست، به خصوص نبرد معروف جنگل بامبو که حسابی دیدنیه و کلی درباره اش حرف داریم. کینگ هو با تدوین خاص و خلاقانه اش، سرعت و زیبایی رو توی این صحنه ها به اوج می رسونه. همچنین، صحنه «تله ارواح» که گو شنگ-ژای با ذکاوت خودش طراحی می کنه، یکی دیگه از بخش های هیجان انگیز فیلمه که نیروهای فاسد رو حسابی گیج می کنه.

پایانی فلسفی و تأمل برانگیز

بعد از کلی اتفاق و نبرد، داستان به سمت یک پایان بندی خاص و فلسفی پیش میره. یانگ، یک فرزند از گو به دنیا میاره و بعد از اون تصمیم می گیره راهب بشه و از دنیای مادی دل بکنه. گو و فرزندشون هم به زندگی خودشون ادامه میدن، اما ماجراها تموم نمیشه. درگیری نهایی با فرمانده شو شیان-چن که دنبال انتقام است، راهب قدرتمند هویی یوان رو هم وارد ماجرا می کنه. صحنه های پایانی فیلم که راهب ذن در حال مراقبه است و هاله نور دور سرش تشکیل میشه، حسابی عرفانی و الهام بخشه و معنای عمیقی از تعالی رو منتقل می کنه. «لمس بهار» یک پایان باز و فکری داره که مخاطب رو به چالش می کشه.

از کتاب تا پرده نقره ای: ریشه های ادبی فیلم

«لمس بهار» یک اقتباس بی نظیر از داستان کوتاهی به اسم Xia Nü (زن قهرمان) هست که توی مجموعه داستان های «روایت های عجیب از یک استودیو چینی» اثر پو سونگ لینگ اومده. کینگ هو حسابی از این داستان الهام گرفته، اما با هوشمندی تمام، اون رو دستکاری کرده و لایه های جدیدی بهش اضافه کرده تا به یک اثر سینمایی منحصر به فرد تبدیل بشه.

تفاوت های کلیدی فیلم با داستان اصلی

اگه بخواهیم به تفاوت های اصلی فیلم کینگ هو با داستان پو سونگ لینگ اشاره کنیم، می تونیم چند مورد رو اسم ببریم:

• تغییر شخصیت گو: توی داستان اصلی، گو یک دانشمند صرفاً خانه دار و نسبتاً منفعل بوده، اما کینگ هو اون رو به مردی تبدیل می کنه که در نهایت به یک مبارز تبدیل میشه و پا به دنیای خطرناک مبارزان می ذاره. این تحول، عمق بیشتری به شخصیت گو میده.
• افزودن عمق فلسفی و رزمی: کینگ هو لایه های فلسفی و مفاهیم بودیسم ذن رو حسابی به داستان اضافه می کنه که توی داستان اصلی اینقدر پررنگ نیست. همچنین، بخش های اکشن و مبارزات رو حسابی بسط میده و اون ها رو تبدیل به قلب تپنده فیلم می کنه.
• بسط بخش های اکشن: صحنه های رزمی توی فیلم به مراتب پیچیده تر و مفصل تر از اون چیزیه که توی داستان کوتاه وجود داره. این کار باعث میشه فیلم، یک شاهکار اکشن هم به حساب بیاد.

کینگ هو با این تغییرات، جوهر داستان چینی رو حفظ می کنه، اما دیدگاه شخصی و هنری خودش رو هم بهش اضافه می کنه و نتیجه میشه یک اثر ماندگار که هم به ریشه هایش وفاداره و هم کلی حرف تازه برای گفتن داره.

جادوی کینگ هو: نبوغ در کارگردانی لمس بهار

اگه بخوایم درباره «لمس بهار» صحبت کنیم و از نبوغ کینگ هو نگیم، انگار که یک چیزی کمه. کینگ هو واقعاً یک نابغه بود و این فیلم بهترین نمونه برای اثبات این ادعاست. روش کارش، وسواسش روی جزئیات و خلاقیتش در استفاده از تکنیک های سینمایی، واقعاً حیرت انگیزه.

چالش های تولید و وسواس هنری

همونطور که قبل تر گفتم، فیلمبرداری «لمس بهار» حدود سه سال طول کشید، از ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۱. این مدت طولانی به خاطر چالش های زیادی بود که کینگ هو باهاشون دست و پنجه نرم می کرد، از مشکلات بودجه گرفته تا وسواس خودش روی تک تک جزئیات. کینگ هو می خواست همه چیز، از دکور و لباس ها گرفته تا ظروف و وسایل صحنه، کاملاً اصیل و تاریخی باشه. حتی برای اینکه فضایی ماورایی و خاص رو تو فیلم ایجاد کنه، خودش حسابی در طراحی صحنه درگیر بود، چون احساس می کرد طراحان صحنه اونطور که باید و شاید، دیدگاهش رو درک نمی کنن.

یک نکته دیگه اینکه، خیلی از صحنه ها رو خارج از ترتیب فیلمنامه و بر اساس فصلی که در حال فیلمبرداری بودند، می گرفتند. تصور کنید چقدر هماهنگی و برنامه ریزی دقیق می خواسته! حتی به خاطر هزینه های بالا و کمبود بودجه، مجبور شدند فیلم رو اول در دو قسمت منتشر کنند.

هنر نبرد جنگل بامبو: ۱۰ دقیقه، ۲۵ روز

اگه بخواهیم یک صحنه رو نام ببریم که نبوغ کینگ هو رو به اوج می رسونه، قطعاً نبرد جنگل بامبوئه. این ۱۰ دقیقه اکشن نفس گیر و زیبا، ۲۵ روز تمام فیلمبرداری اون طول کشیده. این نشون می ده کینگ هو چقدر روی جزئیات و کیفیت کارش تاکید داشته. او از تدوین های انقلابی و برش های خیلی سریع (گاهی کمتر از ۸ فریم) استفاده کرده تا حس سرعت و سیالیت بی نظیری رو توی مبارزات ایجاد کنه. این ریتم بصری فوق العاده، مخاطب رو حسابی درگیر می کنه و انگار که خودتون هم توی اون جنگل بامبو وسط مبارزه هستید.

کینگ هو با تدوین های انقلابی و برش های خیلی سریع (گاهی کمتر از ۸ فریم) در صحنه های مبارزه، حس سرعت و سیالیت بی نظیری رو ایجاد کرده که مخاطب رو به دل اکشن می بره.

تکنیک های سینمایی خاص کینگ هو

کینگ هو فقط به نبرد بامبو محدود نمیشه. اون از تکنیک های سینمایی مختلفی استفاده کرده که واقعاً جلوتر از زمان خودش بوده:

• مونتاژ و جامپ کات: برای ایجاد تعلیق و سرعتی که توی ژانر ووشیا کمتر دیده شده بود.
• نماهای نقطه نظر (POV): با استفاده از این نماها، مخاطب رو تو دیدگاه شخصیت «گو» قرار میده و اتفاقات رو از چشم اون می بینه که حس همراهی رو بیشتر می کنه.
• قاب بندی و فضاهای خالی: او قبل از شروع اکشن، از قاب بندی های خاص و فضاهای خالی استفاده می کنه که حس انتظار و تعلیق رو به اوج می رسونه.

طراحی صدا و موسیقی: سمفونی رزمی

فقط تصویر نیست که توی این فیلم حرف میزنه، صدا هم یک شخصیت مهم محسوب میشه. کینگ هو با همکاری وو تا-چیانگ و لو مینگ-تائو، یک فضای صوتی بی نظیر خلق کرده. اون ها از سازهای کوبه ای اپرای پکن برای صحنه های اکشن استفاده می کنند که به مبارزات یک ریتم دنس مانند میده. در کنارش، سکوت های معنادار و موسیقی های عمیق، فضای عرفانی و دراماتیک فیلم رو حسابی تقویت می کنه. انگار که کینگ هو، مبارزه رو مثل یک موسیقی بصری می بینه و صداها رو هم با این ریتم هماهنگ می کنه. این ترکیب، «لمس بهار» رو به یک تجربه کامل سینمایی تبدیل می کنه.

غرق شدن در مفاهیم: لایه های عمیق فلسفی و اجتماعی لمس بهار

«لمس بهار» فقط در ظاهر یک فیلم رزمی پر از شمشیربازی و اکشنه. اگه کمی عمیق تر بهش نگاه کنیم، متوجه میشیم که کینگ هو کلی مفاهیم فلسفی، اجتماعی و حتی فمینیستی رو توی داستانش جا داده که حسابی جای بحث و بررسی داره.

بودیسم ذن و راهی به سوی تعالی

یکی از مهم ترین لایه های فیلم، ارتباطش با بودیسم ذنه. عنوان فیلم «A Touch of Zen» هم دقیقاً به همین موضوع اشاره داره. مفاهیمی مثل پوچی، رهایی و روشنگری که توی فلسفه ذن مهم هستند، از طریق شخصیت راهب «هویی یوان» و پایان فیلم به نمایش گذاشته میشن. راهب هویی یوان با آرامش و قدرت معنوی خودش، نقش کلیدی توی فیلم ایفا می کنه و در نهایت، به تعالی و روشنگری میرسه.

از دیدگاه ذن، برخی از اتفاقات به ظاهر بی معنا یا پوچ توی داستان، می تونن راهی برای رسیدن به درک عمیق تر از واقعیت باشند. شاید این جنبه ذن، همون لمس بهاریه که کینگ هو می خواسته به مخاطب منتقل کنه.

فمینیسم و قدرت زنانه در دل یک داستان رزمی

شخصیت «یانگ هویی-ژن» واقعاً جلوتر از زمان خودش بوده و کینگ هو با خلق این شخصیت، حسابی کلیشه های زنانه اون دوران رو به چالش کشیده. یانگ یک زن شمشیرزن مستقله که خودش تصمیم می گیره و خودش مبارزه می کنه. او از یک طرف مادر میشه و نسل «گو» رو ادامه میده که نشان دهنده نقش سنتی زن در جامعه است، اما از طرف دیگه، تصمیم می گیره که عشق و روابط مادی رو ترک کنه و راهب بشه که این یک انتخاب فردی و شجاعانه است.

یانگ به عنوان یک قهرمان فمینیستی، نشون میده که زن می تونه هم قوی باشه، هم مادر و هم خودش برای سرنوشتش تصمیم بگیره، بدون اینکه وابسته به مرد باشه. این نگاه توی سینمای آسیا و به خصوص در دهه ۷۰، واقعاً جسورانه و تاثیرگذار بوده.

مرزشکنی دوگانگی ها: مدنیت و رزمندگی

فیلم «لمس بهار» مرزهای بین مفاهیم متضاد رو حسابی می شکنه. مثلاً شخصیت «گو» از یک دانشمند صلح جو و کتاب خوان (نماد مدنیت یا Wen) به یک مبارز شجاع (نماد رزمندگی یا Wu) تبدیل میشه. این تغییر نشون میده که این دوگانگی ها سفت و سخت نیستند و میشه اون ها رو با هم ادغام کرد. فیلم به ما نشون میده که خیر و شر، یا زندگی مدنی و زندگی رزمی، می تونن در هم تنیده بشن و یک معنای جدید پیدا کنند.

عناصر ماوراءالطبیعه و داستان های ارواح

کینگ هو علاقه خاصی به ژانر چینی شنگ گویی (خدایان و ارواح) داشته و این علاقه رو توی «لمس بهار» هم می بینیم. استفاده از یک خانه تسخیرشده و تله «ارواح» که گو طراحی می کنه، حسابی فضای ماوراءالطبیعه رو به فیلم اضافه می کنه. این عناصر نه تنها به هیجان داستان اضافه می کنند، بلکه به ریشه های ادبی فیلم در داستان های کلاسیک چینی هم برمی گردند.

عشق و دانش: بازتاب مضامین کلاسیک

رابطه عاشقانه بین «گو شنگ-ژای» دانشمند و «یانگ هویی-ژن» شمشیرزن زیبا، بازتابی از یک مضمون کلاسیک توی ادبیات چینی به اسم کایزیجیاژن (دانشمند و زیبایی) هست. این مضمون معمولاً داستان های عاشقانه بین یک دانشمند باهوش و یک زن زیبا رو روایت می کنه. کینگ هو این مضمون رو می گیره و با اضافه کردن چاشنی اکشن و فلسفه، یک داستان جدید و جذاب ازش خلق می کنه.

بازتاب ها و میراث ماندگار: چطور لمس بهار جهان را تسخیر کرد؟

با اینکه «لمس بهار» امروز یک شاهکار شناخته میشه، اما همیشه هم اینقدر معروف و محبوب نبوده. سرنوشت این فیلم توی گیشه واقعاً جالبه و نشون میده که گاهی اوقات، یک اثر هنری نیاز به زمان داره تا ارزش واقعیش شناخته بشه.

چرا در گیشه موفق نشد؟

«لمس بهار» وقتی که برای اولین بار در سال های ۱۹۷۰ و ۱۹۷۱ توی تایوان و هنگ کنگ اکران شد، نتونست اونقدر که باید توی گیشه موفق باشه. دلایل مختلفی برای این عدم موفقیت اولیه وجود داشت:

• رقابت شدید: توی اون سال ها، فیلم های بروس لی حسابی بازار رو قبضه کرده بودند و مردم بیشتر به دنبال اکشن های مستقیم و سریع اون فیلم ها بودند. «لمس بهار» با ریتم آهسته تر و لایه های فلسفی عمیق ترش، شاید برای اون زمان کمی جلوتر از جامعه بوده.
• مضامین پیشرو: فیلم مفاهیم فمینیستی و جنسیتی داشت که برای تماشاگران اون دوره ممکن بود کمی چالش برانگیز باشه.

واقعاً جای تعجب نداره که یک فیلم با این همه عمق و نوآوری، اولش برای مخاطب عام سنگین بوده و نتونسته حسابی بفروشه. اما داستان اینجا تموم نشد!

جوایز و افتخارات جهانی: شهرت دیرهنگام

ماجرا از وقتی عوض شد که نسخه کامل سه ساعته فیلم برای نمایش در جشنواره فیلم کن ۱۹۷۵ احیا شد. اونجا بود که «لمس بهار» حسابی مورد توجه قرار گرفت و جوایز مهمی رو هم از آن خودش کرد:

• دریافت جایزه بزرگ فنی (Technical Grand Prize) در جشنواره کن ۱۹۷۵.
• نامزد شدن برای جایزه معتبر نخل طلا (Palme d’Or).
• این فیلم، اولین فیلم ووشیا بود که در یک جشنواره بین المللی چنین جایزه ای رو کسب می کرد و دومین فیلم چینی زبان بود که به چنین موفقیتی می رسید.

این افتخارات بین المللی باعث شد که «لمس بهار» دوباره کشف بشه و به عنوان یک شاهکار مورد تحسین قرار بگیره. بعد از اون، توی لیست های مختلفی از بهترین فیلم های چینی زبان جای گرفت:

• جایگاه نهم در لیست بهترین فیلم های چینی زبان در جوایز فیلم هنگ کنگ.
• جایگاه پانزدهم در جشنواره گلدن هورس تایپه.
• در سال ۲۰۲۱، نشریه «دیلی استار» این فیلم رو در رتبه چهارم بهترین اقتباس های داستان کوتاه قرار داد و نوشت: شاید هیچ فیلمی به اندازه «لمس بهار» تاثیرگذار و در عین حال کم قدردانی شده نباشد.

تأثیر بر سینمای ووشیا و نسل های بعد

نمی توان انکار کرد که «لمس بهار» روی سینمای ووشیا و حتی فیلم های رزمی مدرن تأثیر زیادی گذاشته. منتقدانی مثل «جینا مارچتی» معتقدند که این فیلم، با وجود اینکه در تایوان تولید شده بود، موج نوی سینمای هنگ کنگ رو به دنیا معرفی کرد و یک جایگزین هنری برای فیلم های محبوب بروس لی ارائه داد.

کارگردان های بزرگی مثل «انگ لی» که فیلم ببر خیزان، اژدهای پنهان رو ساخته، اذعان کردند که از «لمس بهار» کینگ هو الهام گرفتند. تکنیک های تدوین، کارگردانی و حتی لایه های فلسفی فیلم، مسیر رو برای ساخت آثار بعدی ووشیا هموار کرد و به این ژانر یک اعتبار هنری داد. «دیوید بردول»، یکی از منتقدان معروف، کینگ هو رو به خاطر تلفیق رقص اپرا با فرم سینمایی حسابی تحسین کرده.

«لمس بهار» تأثیر شگرفی روی سینمای ووشیا گذاشت و الهام بخش کارگردانان بزرگی چون انگ لی در ساخت آثاری مانند «ببر خیزان، اژدهای پنهان» شد.

این فیلم نه تنها یک اثر هنری پیچیده ست، بلکه نمادی از هویت ملی، زیبایی شناسی کلاسیک و بازتاب های سیاسی در صنعت فیلم های چینی زبان هم به حساب میاد. واقعاً یک کلاس درس تمام عیار توی تاریخ سینما.

نسخه های خانگی و ترمیم 4K: جانی دوباره برای یک شاهکار

اگه الان اینقدر راحت می تونیم «لمس بهار» رو با کیفیت عالی تماشا کنیم، مدیون تلاش هایی هستیم که برای حفظ و بازسازی این فیلم انجام شده. برای یک فیلم کلاسیک که توی دهه ۷۰ ساخته شده، انتشارش روی دیسک های خانگی و به خصوص بازسازی 4K، یک خبر خیلی خوب برای علاقه مندان به سینماست.

اولین بار در سال ۲۰۰۲، نسخه DVD فیلم برای بازار آمریکای شمالی منتشر شد، اما خیلی چیز خاصی نداشت. بعداً نسخه های PAL DVD برای بازارهای اروپایی هم اومد. اما داستان اصلی از سال ۲۰۱۴ شروع شد. با حمایت «حسو فنگ» (بازیگر نقش اول زن) و «شیه چون» (بازیگر نقش اول مرد)، پروژه ترمیم 4K فیلم آغاز شد. این پروژه واقعاً مهم بود، چون می تونست جان دوباره ای به این شاهکار بده.

نسخه ترمیم شده 4K فیلم، با مدت زمان ۱۷۹ دقیقه، در سال ۲۰۱۵ در بخش کلاسیک های کن جشنواره کن دوباره نمایش داده شد و مورد استقبال قرار گرفت. بعد از اون، در سال ۲۰۱۶، شرکت «یورکا اینترتینمنت» نسخه Blu-ray و DVD این فیلم رو با عنوان Masters of Cinema برای بازار بریتانیا منتشر کرد. این نسخه نه تنها کیفیت تصویر و صدای فوق العاده ای داشت، بلکه کلی محتوای اضافی مثل مصاحبه با کینگ هو، تحلیل منتقدان و مقالات تحلیلی هم همراهش بود.

همون سال، یعنی ۱۹ جولای ۲۰۱۶، شرکت معتبر «کریترین کالکشن» هم این فیلم رو روی Blu-ray و DVD با استفاده از همون نسخه ترمیم شده 4K منتشر کرد. این نسخه هم کلی مستند، مصاحبه با بازیگران مثل حسو فنگ و شیه چون، و حتی مصاحبه با «انگ لی» (کارگردان «ببر خیزان، اژدهای پنهان») داشت که برای طرفداران فیلم های هنری و سینمای آسیا یک گنج واقعی محسوب میشه.

پس اگه دنبال دیدن این فیلم با بهترین کیفیت هستید، حتماً سراغ نسخه های Blu-ray ترمیم شده 4K برید تا بتونید جزئیات هنری کینگ هو رو تمام و کمال درک کنید و از این تجربه سینمایی بی نهایت لذت ببرید.

حرف آخر: چرا لمس بهار هنوز هم تماشایی است؟

خب، رسیدیم به انتهای سفرمون توی دنیای پر از رمز و راز «لمس بهار». از همین جا می خوام یک دعوت ویژه ازتون بکنم که اگه تا الان این فیلم رو ندیدید، حتماً توی لیست تماشاتون قرارش بدید و اگه هم دیدید، یک بار دیگه با نگاهی عمیق تر بهش سر بزنید.

«لمس بهار» فقط یک فیلم رزمی نیست، این فیلم یک تجربه سینمایی بی نظیره که شما رو به فکر وا می داره. کینگ هو با نبوغ بی حد و حصرش، نه تنها اکشنی دیدنی خلق کرده، بلکه کلی لایه فلسفی از بودیسم ذن، نگاه های جسورانه فمینیستی و داستان های ماوراءالطبیعه رو هم چاشنی کارش کرده. صحنه های نبرد، به خصوص سکانس معروف جنگل بامبو، چیزی فراتر از مبارزه ست؛ یک رقص هنرمندانه و یک شاهکار تدوینه که هرگز از یادتون نمیره.

این فیلم شاید موقع اکران اولش توی گیشه موفق نبود، اما زمان ثابت کرد که یک اثر هنری اصیل و جاودانه است. جوایز بین المللی و تأثیری که روی نسل های بعد از کارگردان ها گذاشته، گواه این مدعاست. پس اگه دنبال فیلمی هستید که هم سرگرم تون کنه، هم به فکر فرو ببره و هم از نظر بصری یک ضیافت تمام عیار باشه، «لمس بهار» رو از دست ندید. مطمئن باشید که حسابی از تماشای این شاهکار سینمای آسیا کیف می کنید و تا مدت ها توی ذهن تون حک میشه.