روحی؛ سفره ای از جنس نوستالژی و اصالت در دل تهران
در کوچه پس کوچه های پرهیاهوی طهرون سنه ۱۳۹۵ بود که گفتیم یه جای باحال و مشتی راه بندازیم که بوی طهرون و طعم غذای اصیل ایرونی بده. یاد ظرفای به قول مادر بزرگ “روحی” افتادیم و خوب فکر کردیم چه اسمی بهتر از این که هم نوستالجی باشه هم به کارمون بیاد یه نیگا به اوس کریم کردیم و گفتیم: یا حضرت عشق

اصلا شعار اصلیمون رو هم گذاشتیم “با عشق بخورید”
روحی با عشق متولد شد و شد جایی که عطر قیمه نذری و قورمه سبزی و کباب با صدای زنگ ظروف قدیمی در هم آمیخته شد و در ادامه شد بخشی از حافظه جمعی مردم باعشق و باصفای طهرون.
در گفت وگویی صمیمی با آقای خلیلی مدیر اجرایی این مجموعه به سراغ ریشه ها و رازهای موفقیت این برند رفتیم؛ برندی که با دستای پرمهرش سفره ای از جنس نوستالژی برامون پهن کرده.
زادگاه روحی: شهرک غرب سنه ۱۳۹۵
قصه روحی از یک جرقه ساده آغاز شد. سنه ۱۳۹۵ خورشیدی در خیابان سیمای ایرانِ محله با صفای شهرک غرب یه تیم چهار نفره و با تجربه از رستوران داری در گوشه و کنار شهر یه فضای خالی پیدا کردن. خالی نه از آدم که از حس؛ حسی که بعدنا با ظروف روحی یه دکوری پست مدرن و حال وهوای دهه شصت سرپرش کرد. آقای خلیلی به نقل قول از اونها میگه: «ایده خاصی نداشتیم. فقط دیدیم شهرک غرب جای یه رستوران صمیمی و مدل بازاری کم داره. وقتی فضا رو دیدیم انگار چراغی روشن شد. گفتیم بیایم این حس قدیمی رو با غذای اصیل و سرویس بازاری تلفیق کنیم.»
اینجا رستوران روحی نه جای موسیقی آرام و آبمیوه های فانتزی بود نه میزهای لوکس و انتظارهای طولانی.
قیمه نذری و کباب کوبیده روحی قرار بود اصالت غذای ایرونی رو دوباره با عشق زنده کنه جایی که غذا فی الفور می رسه طعم اصالت داره و دل ها رو گرم می کنه و صفا میده. مادربزرگ ها حامی ما بودن و هستن میگفتن و میگن: ظروف روحی خاطرات خوش پخت وپزهای قدیمی رو برا ما زنده میکنه ….
پازل روحی: از چالش ها تا ارزش ها
هر کسب وکاری پازلی ست که باید چیده شود و روحی هم از این قاعده مستثنی نیست. خلیلی که خود عاشق پازل های چند هزار تکه است کسب وکارش را به همین تشبیه می کند: «اول چهارچوب رو می چینی بعد با نشانه ها پیش می ری. رنگ ها خطوط و یه تصویر کلی که تو ذهنت داری.» اما این پازل مهره های انسانی هم داره؛ سرآشپز و تیمش کباب پز و برو بچه های همراه ش شاطر و موتوری با تیم ستادی و مدیران تیکه های ارزشمند پازل منابع انسانی رو تشکیل میدن که قلب تپنده روحی هستن.
او از چالش های منابع انسانی می گوید: «تنوع مهارت و تخصص های لازم برا این کسب وکار کار رو خیلی خیلی سخت میکنه هم تجربه میخواد هم تخصص هم خلاقیت هم یه جایی از کار آدم خوشتیپ میخوای و جایی جوون و جایی سن و سال دار و…. ” با حدود ۲۵۰ نفر نیروی مستقیم روحی تلاش کرده با ترکیبی از حمایت مالی احترام و ایجاد حس ارزشمندی نسبت به پرسنل این پازل منابع انسانی را کنار هم نگه دارد. «سعی کردیم فاصله ها رو بصورت صحیح کم کنیم؛ بین مدیران و نیروها مثل مهره های پازل که به هم قفل می شن.»
شک نکنید وفاداری در تیم روحی به وضوح موج میزنه و ما واقعا مدیون و قدردان تیم خوبمون هستیم.
مزیت رقابتی: تجربه ای فراتر از غذا
در بازار شلوغ و متنوع رستوران ها روحی مسیر خودش را پیدا کرده است. خلیلی با قاطعیت می گوید: «روحی غذا نمی فروشه فضا و حس و حال می فروشه.» رقابتی بر سر طول کباب یا قیمت با همکارا نداریم؛ همه کار میکنیم تا حس قشنگ و طعم لذیذ غذای مامان بزرگا و مامانا رو برسونیم به ذهن و جان مشتریامون.»
پذیرایی با ظروف روحی استفاده از دکور و ور وسایل قدیمی دهه ۴۰ و ۵۰ نشوندن متن های صمیمی و باحال روی در و دیوار شعبه ها و بسته بندی ها و پاکت ها و مت ها و ظروف بیرون بر و باکس موتوری و هر جا که فک کنی بخشی از کارهاییه که انجام میدیم تا مشتری های باصفای روحی رو کنار خودموم داشته باشیم.
«غذاهامون ساده ست؛ قیمه نذری قرمه سبزی و چلوکباب. چیزی که قرن هاست تو سفره ایرانیه.»
اما ماجرای غذای سنتی ایرانی و عطر خوشایند دستپخت مادر و مادربزرگ فقط حکایت خوردن یک خوراک خوش عطر و طعم نیست بلکه تلفیق مزه های بی نظیر و مواد غذایی پرخاصیتی است که در کنار یکدیگر معجون کاملی از تغذیه و سلامت رو به مشتریان ارایه میده.
شک نکنید در روحی کیفیت فدای هیچ چیزی نمیشه حتی اگه توی محاسبات دو دو تا چهارتایی ضرر کنیم اعتقاد به برکت داریم و تا الان هم به لطف اوس کریم کم نیاوردیم. بالا پایین داشتیم ولی موندیم یعنی در اصل مشتری هامون دلی ازمون خواستن که بمونیم و خدمت کنیم.
منو و محصولات رو اونقدر گسترده کردیم که هر طور شده طعم غذای اصیل ایرونی رو به زیر زبون هر ایرونی باصفا برسونیم.
اسم هاش هم بامزه س: روحی روحک روحیچه روحی جونیور لقمه روحی و روحی مهمونی گستره ای از انواع حجم و متریال که البته ریشه در یک پخت و یک مزه داره ولی هر کی به اندازه وسع ش میتونه انتخاب کنه.
طی این سالها و میشه گفت به ازای هر سال تولد روحی یه شعبه زدیم توی محله های مختلف طهرون که برو بچه های باصفای جنوب شهر و شمال شهر همه یک طعم و یک کیفیت رو بچشن و عشق کنن.
نوشتن جملات بامزه و دلی روی هر جاییکه فکر کنید از در و دیوار شعبات گرفته تا روی باکس موتوری هامون و روی مت و تراکت و کارت پستالها و جعبه ها و بسته بندی ها که قبول کنید سرشار از خلاقیت هاست فقط همه نشان از عشق روحی به مشتری هاش و برندش داره.
تازه این نوشته ها رو با کلی فکر و ایده هر فصل عوض میکنیم که مشتری هامون کیف کنن؛
بهار پارسال رو اصطلاحا تم ژاپنی رفتیم به اسم روحیگاتو” (ترکیبی از روحی و اوریگاتوی ژاپنی)
تابستون رو تم بازی های دهه پنجاه و شصت رفتیم (منچ و اسم فامیل و مارپله و خط نقطه و..)
پاییز رو تم هندی به اسم روحی کومار رفتیم و زمستون رو به عشق محله های قدیمی و باصفای طهرون قدیم تم روحی محله
آگاهی از برند: روحی به اضافه دیگران
برای دیده شدن در کنار استفاده از تمامی روش و تکنیک های بازاریابی روحی دست به ابتکار جالبی زده:
“روحی به اضافه“.
همکاری با برندهایی مثل حلواچی برای جعبه های دوطبقه (غذا و حلوا)
همکاری با باشگاه بامن که تیم مارکتینگ و پشتیبانی اون فراتر از صرف یک باشگاه وفادارسازی مشتریان در کنار ما بودن.
همکاری با اپلیکیشن تارا جهت ارائه محصولات روحی روی پلتفرم تارا
میزبانی همایش های انجمن گرافیک ایران با کانترهای سنتی و کاشی های سفید ۱۰ در ۱۰ که شعار “با عشق بخورید” را فریاد می زنند.
همکاری با فیلم سینمایی زودپز اونم برا اینکه بازیگران درجه یک و حرفه ای این فیلم دوست داشتن غذای سالم بخورن با عطر و طعم غذای ایرونی
برگزاری ایونت و همایش های مختلف با صاحبان صنایع و دانشگاهی و فرهنگی در فضایی درجه یک و منحصر بفرد یک باغ موزه ۲۰۰ ساله به نام باغ موزه نگارستان که روحی چی ها ازبدو تولد اونجا بودن و به لطف اوس کریم هستیم.
آینده در افق
روحی حالا به فکر پرواز در یک سطح بالاتری هست برنامه هایی هم برا توسعه داره مثل حضور در فودکورت اوپال تا قبل از پایان اردبهشت ۱۴۰۴ با یک طراحی منحصر بفرد و باحال جایی که به گفته خلیلی اگه خوب باشیم و همین حس و حال روحی رو اونجا پیاده کنیم شک ندارم «روحی یهویی چندین پله تو آگاهی از برند می ره بالا چون جایی مثل مرکز خرید اپال از نظر بازدید مشتری در واقع میتونم بگم کل ایران رو به خودش میبینه.” و پیرو موفقیت در اپال روحی میتونه نیم نگاهی به حضور در فود کورت سایر مراکز خرید هم داشته باشه.
در پایان آقای خلیلی با همان صمیمیت همیشگی می گوید: «روحی سفره ایه که با عشق پهن شده. طعم و مزه دوستی داره امیدواریم به لطف حضرت عشق همیشه سفره ش باز بمونه و دل ها رو گرم کنه.»
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "روحی؛ سفره ای از جنس نوستالژی و اصالت در دل تهران" هستید؟ با کلیک بر روی اقتصادی، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "روحی؛ سفره ای از جنس نوستالژی و اصالت در دل تهران"، کلیک کنید.