۱۰ دلیل احساس دائمی سرما در انگشتان

آفتاب نیوز :

وقتی در یک روز سرد بیرون از محیط گرم خانه وقت می گذرانید این که با احساس سرما در انگشتان خود مواجه شوید شرایطی عادی است. اندام های انتهایی مانند انگشتان دست ها و پا ها به طور معمول اندکی سردتر هستند زیرا بدن خون و گرمای بیشتر را ابتدا به سمت اندام های کلیدی مانند مغز قلب و ریه ها هدایت می کند.

 اما اگر همواره حتی در دما های گرم با احساس سرما در انگشتان خود مواجه هستید این ممکن است نشانه ای از بروز مشکل در بدن باشد. در ادامه با برخی دلایل شایع احساس سرما در انگشتان بیشتر آشنا می شویم.

مشکلات گردش خون

گردش خون ضعیف می تواند به واسطه ناتوانی قلب در پمپاژ مناسب خون همانند شرایطی که در نارسایی قلبی رخ می دهد انسداد های فیزیکی در مسیر جریان خون مانند انسداد ناشی از پلاک کلسترول در رگ های خونی یا دلایل دیگر رخ دهد. زمان که قلب نمی تواند آن گونه که باید خون کافی را در سراسر بدن به گردش درآورد احتمال تجربه احساس سرما بی حسی یا گزگز در انگشتان دست ها و پا ها بیشتر می شود زیرا از دورترین اندام ها به قلب محسوب می شوند.

استعمال دخانیات

نیکوتین ناشی از سیگار کشیدن می تواند انقباض رگ های خونی را به همراه داشته و همچنین موجب تشکیل پلاک در سرخرگ ها شود که هرچه بیشتر جریان خون به اندام های انتهایی را کاهش می دهد. احساس سرما در انگشتان می تواند از نشانه های این شرایط باشد.

کم خونی

کم خونی یا آنمی زمانی رخ می دهد که بدن گلبول های قرمز یا هموگلوبین – پروتئینی در سلول ها که اکسیژن را از ریه ها به بافت های بدن انتقال می دهد – کافی در اختیار ندارد.

کم خونی به کاهش تامین اکسیژن در بدن منجر می شود که ممکن است احساس سرما در دست ها را به همراه داشته باشد. از دلایل احتمالی کم خونی می توان به دریافت ناکافی ماده معدنی آهن از رژیم غذایی از دست دادن خون به واسطه قاعدگی های سنگین زخم ها یا خونریزی گوارشی برخی انواع سرطان و اختلالات گوارشی مانند بیماری های سلیاک و کرون اشاره کرد.

افزون بر سردی دست ها کم خونی می تواند موجب خستگی سردرد سرگیجه تنگی نفس و رنگ پریدگی پوست شود. در بیشتر موارد کم خونی ناشی از فقر آهن است و علائم آن با مصرف یک مکمل آهن قابل درمان است. پزشک شما می تواند کمبود را از طریق آزمایش خون تشخیص داده و دوز مناسب مکمل را برای شما تجویز کند.

کمبود ویتامین B۱۲

ویتامین B۱۲ که در مواد غذایی مانند گوشت ماکیان تخم مرغ شیر و دیگر محصولات لبنی وجود دارد برای تولید گلبول های قرمز اهمیت دارد. کمبود این ویتامین می تواند به کاهش تولید گلبول های قرمز خون و پیرو آن کم خونی منجر شود.

کمبود ویتامین B۱۲ بین افرادی که رژیم غذایی گیاهخواری یا وگان را دنبال می کنند شایع است و بسیاری از افرادی که بیش از ۵۰ سال سن دارند ممکن است توانایی جذب این ویتامین از مواد غذایی را از دست بدهند. در مورد مبتلایان به اختلالات گوارشی مانند بیماری های کرون یا سلیاک نیز همین اتفاق رخ می دهد.

یک آزمایش خون می تواند به تشخیص کمبود ویتامین B۱۲ کمک کند. در صورت تشخیص این کمبود مصرف مکمل ها معمولا به بهبود شرایط کمک کرده و علائم طی چند هفته تا یک ماه از بین می روند.

بیماری رینود

بیماری رینود از دلایل شایع احساس سرما در انگشتان محسوب می شود. این اختلال به واسطه تنگ شدن رگ های خونی در انگشتان دست و گاهی اوقات انگشتان پا گوش ها و بینی در واکنش به سرما یا استرس عاطفی رخ می دهد.

طی یک اپیزود بیماری انگشتان ابتدا سفید شده سپس آبی می شوند زیرا جریان خون اندکی به این بخش وجود داشته یا هیچ جریان خونی وجود ندارد و زمانی که رگ های خونی گشاد شده و جریان خون باز می گردد پوست قرمز می شود. اغلب اوقات طی یک حمله بیماری فرد با احساس سرما بی حس گزگز یا درد در انگشتان خود مواجه می شود.

بیشتر موارد بیماری رینود دلیل مشخصی ندارند. خبر خوب این است که این بیماری بیشتر آزاردهنده است تا این که مضر باشد. تغییرات سبک زندگی مانند پوشیدن لباس گرم پوشیدن دستکش در محیط های سرد حتی هنگام خارج کردن غذا از یخچال با توجه به شدت واکنش هایی که فرد دارد و پرهیز از استرس عاطفی به طور معمول برای مدیریت این اختلال کفایت می کند.

بیماری های خودایمنی

گاهی اوقات یک بیماری زمینه ای می تواند موجب بیماری رینود شود. لوپوس اختلالی که در آن سیستم ایمنی به بافت های بدن حمله می کند اسکلرودرمی بیماری که به سخت و زخم شدن پوست و بافت های همبند منجر می شود آرتریت روماتوئید و دیگر اختلالات خودایمنی می توانند به بیماری رینود منجر شوند. این شرایط به عنوان بیماری رینود ثانویه شناخته می شود.

خستگی شدید درد یا تورم در مفاصل مشکلات پوستی یا تورم غدد به طور معمول از دیگر علائم نشان دهنده یک اختلال خودایمنی زمینه ای هستند. زمانی که بیماری اصلی تشخیص داده شده و زیر کنترل قرار بگیرد علائم بیماری رینود نیز به طور معمول بهبود می یابند.

مشکلات تیروئید

زمانی که فعالیت غده تیروئید نامتعادل شده باشد احساس سرما در انگشتان دست غیر معمول نیست. غده تیروئید اساسا ترموستات بدن محسوب می شود. زمانی که با کم کاری تیروئید مواجه هستید بیشتر عملکرد های بدن کند می شوند و ممکن است علائمی مانند خستگی یبوست افزایش وزن و احساس سرما از جمله در انگشتان را تجربه کنید.

کم کاری تیروئید که به واسطه ترشح ناکافی هورمون های تیروئید رخ می دهد بین زنان و افرادی که بیش از ۵۰ سال سن دارند شیوع بیشتری دارد و از طریق معاینه بدنی یا آزمایش های خون قابل تشخیص است. در صورت ابتلا به کم کاری تیروئید پزشک شما ممکن است هورمون درمانی را برای مدیریت علائم توصیه کند.

فشار خون پایین

فشار خون پایین یا کم فشاری خون می تواند به واسطه دلایل مختلفی از جمله کم آبی بدن از دست دادن خون مصرف برخی دارو ها و اختلالات غدد درون ریز رخ دهد. زمانی که فشار خون شما پایین است رگ های خونی جریان خون را از اندام های انتهایی به سمت اندام های حیاتی تغییر می دهند که می تواند احساس سرما در انگشتان را به همراه داشته باشد. اگر با علائم کم فشاری خون مانند سرگیجه تاری دید خستگی حالت تهوع ضعف و سردرگمی مواجه هستید باید پزشک خود را از این شرایط آگاه کنید.

استرس و اضطراب

احتمالا می دانید که استرس می تواند بر بخش های مختلف بدن تاثیرگذار باشد و دست ها نیز از این مساله مستثنی نیستند. زمانی که استرس یا اضطراب مزمن را تجربه می کنید بدن وارد حالت جنگ یا گریز می شود. میزان هورمون آدرنالین افزایش می یابد و یکی از نتایج این شرایط منقبض شدن رگ های خونی در اندام های انتهایی است که به احساس سرما در انگشتان دست و پا منجر می شود. شما می توانید با مدیتیشن یوگا خواب خوب یا یک سرگرمی جدید به کاهش علائم استرس و اضطراب کمک کنید.

عوارض جانبی دارو

مصرف برخی دارو ها می تواند موجب احساس سرما در انگشتان شما شود. برخی دارو ها می توانند موجب انقباض رگ های خونی شوند و زمانی که این اتفاق رخ می دهد بیماری رینود می تواند یکی از عوارض جانبی آن باشد.

از جمله این دارو ها می توان به مسدودکننده های بتا (برای تنظیم فشار خون تجویز می شوند) برخی دارو های سرطان دارو های میگرن و ضد احتقان های بدون نسخه اشاره کرد. با پزشک یا داروساز خود درباره این که دارو های مصرفی شما می توانند موجب احساس سرما در انگشتان شوند صحبت کنید. اگر شرایط شما آزاردهنده باشد آنها ممکن است دارویی جایگزین را معرفی کرده یا دوز مصرفی را تغییر دهند.