چرا رسانه های حکومتی با آن همه پول و امکانات نمی توانند بر افکار عمومی تاثیر بگذارند؟

به گزارش اسمارت تیم واقعیت اینست که نه بدگویی و نه تمجید بطور مطلق ارزش ندارند و آنچه لازم و مفید است، نقد منصفانه عملکرد مسیولین و متولیان انقلاب و نظام جمهوری اسلامی است. نقد، هرگز به معنای نفی نقاط قوت و برجسته کردن نقاط ضعف نیست. دیدن نقاط قوت و ضعف در کنار همدیگر و جمع بندی بی طرفانه آنها را می توان نقد منصفانه نامید. دهه فجر هر سال مناسب ترین زمان برای این جمع بندی و ارایه نقد منصفانه است، چیزی که مسیولین باید پذیرای آن باشند.

روزنامه جمهوری اسلامی که در سرمقاله خود به موضوع نقد و تمجیدها از انقلاب اسلامی پرداخته است نوشت:تا چند سال قبل که فضای مجازی در اختیار عموم نبود و امکان ارایه و انتشار افکار و آراء آحاد مردم به افکار عمومی وجود نداشت، رسانه ملی و مطبوعات وابسته به دولت ها هرطور که مایل بودند به ارزیابی عملکردها می پرداختند و اهداف خود را نیز تا حدود زیادی پیش می بردند. مطبوعات مستقل هرچند برای نقد منصفانه تلاش می کردند ولی در برابر گستردگی میدان عمل رسانه های دولتی به ویژه رسانه ملی قدرت تاثیر چندانی نداشتند. با ورود فضای مجازی به عرصه اطلاع رسانی، این موازنه تغییر کرد بطوری که اکنون حرف اول را در اطلاع رسانی، کسانی می زنند که در شبکه های اجتماعی فعال هستند.

اگر رسانه ملی و مطبوعات و خبرگزاری های وابسته به دولت و نظام و حکومت از روش های صحیح و موثر اطلاع رسانی که پایه اصلی آن واقع گرایی و اقدام بموقع است استفاده می کردند، باز هم می توانستند حرف اول را بزنند و قطعاً فضای مجازی را تحت الشعاع خود قرار می دادند. عجیب است که علیرغم برخورداری از امکانات گسترده مالی، نیرو، تجهیزات و فناوری، رسانه های وابسته به دولت و حاکمیت نتوانسته اند هدایت افکار عمومی را در اختیار بگیرند و مقهور رقبای خود شده اند. تلاش برای کنترل شدید اینترنت نیز نه تنها نتوانسته به آنها کمک کند بلکه نتیجه عکس داده و اعتماد عمومی به رسانه های دولتی را با کاهش مواجه کرده است. این، از مصادیق عدم التزام به لوازم آزادی است که نوعی انحراف از مسیر انقلاب است.

منظور این نیست که حکمرانان باید نسبت به اشاعه مطالب ضداخلاقی و انحرافی در فضای مجازی بی تفاوت باشند. آنها اگر عملکرد صادقانه و عادلانه ای داشته باشند، می توانند اعتماد مردم را چنان جلب کنند که خود به خود و بدون اعمال محدودیت ها و توسل به فیلترینگ و… از مطالب انحرافی و ضداخلاقی فاصله بگیرند و با مسیولین همراهی کنند. در چنان شرایطی است که مردم به قانون عمل می کنند، احکام دینی را محترم می شمرند، برای اجرایی شدن تمام مقررات با مسیولین همراهی می کنند و درصدد تشویق کردن همدیگر به پذیرفتن قانون و عمل کردن به احکام برمی آیند.
این روش را بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی در تمام مدت 10 سال رهبری بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اِعمال کرد و به نتایج درخشانی که اعتماد مردم به نظام محور اصلی آن بود دست یافت. امروز اگر این اعتماد دچار خدشه شده، نباید مردم را مقصر دانست. مقصر کسانی هستند که با روش های غیراصولی درصدد تحکیم پایه های قدرت خود و محدود ساختن آزادی های مشروع مردم در زمینه های مختلف برمی آیند. تنها راه ترمیم اعتماد مردم اینست که حکمرانان با عمل به فرموده امیرالمومنین به لوازم آزادی ملتزم باشند و همانطور که امام خمینی تاکید می کرد، خود را خادم مردم بدانند نه صاحب اختیار آنان.

21302