طلاق در دوران حق حبس

وقتی اسم طلاق میاد، کلی فکر و خیال توی ذهن آدم رژه میره، مخصوصا اگه پای حق حبس هم وسط باشه! راستش رو بخواهید، طلاق در دوران حق حبس، مثل یه گره کور حقوقیه که هم برای زن و هم برای مرد، کلی پیچیدگی و ابهام داره. این شرایط، یعنی وقتی که خانم هنوز مهریه اش رو کامل نگرفته و به همین دلیل از شروع زندگی مشترک یا به قول حقوقی ها تمکین امتناع می کنه و توی این بین، بحث طلاق پیش میاد. اینجا دیگه داستان فقط یک جدایی ساده نیست، بلکه حقوق و وظایف هر دو طرف، حسابی قاطی پاتی میشه و ممکنه سرنوشت زندگی ها رو زیر و رو کنه. اینجاست که دونستن قواعد بازی، از نون شب هم واجب تر میشه تا خدای نکرده، تصمیمی نگیرید که بعداً پشیمونی به بار بیاره.

حق حبس زوجه یعنی چی؟ یه توضیح خودمونی!

بیاید خودمونی صحبت کنیم. حق حبس زوجه، یه جور سپر دفاعی برای خانمه. وقتی یک زن و مرد با هم عقد می کنن، مرد باید مهریه زن رو بده و زن هم باید به وظایف زناشویی اش عمل کنه. حالا قانونگذار، یه حق ویژه برای زن قائل شده به اسم حق حبس. یعنی چی؟ یعنی خانم می تونه بگه تا زمانی که مهریه ام رو کامل نگیرم، وارد زندگی مشترک نمیشم و وظایف زناشویی ام رو انجام نمیدم. این حق، به زن این قدرت رو میده که تا زمانی که مهریه اش پرداخت نشده، از تمکین خودداری کنه بدون اینکه این کارش نافرمانی یا نشوز حساب بشه. فکر کنید یه اهرم فشاره برای اینکه آقا مهریه رو سر موقع پرداخت کنه و به قولش عمل کنه. البته این حق، یه سری شرایط داره که هر جایی نمی تونید ازش استفاده کنید.

ماده ۱۰۸۵ قانون مدنی: قلعه حقوق زن؟

پایه و اساس این حق، ماده ۱۰۸۵ قانون مدنیه. این ماده میگه: زن می تواند تا مهریه به او تسلیم نشده از ایفای وظایفی که در مقابل شوهر دارد امتناع کند مشروط بر اینکه مهر او حال باشد و این امتناع مسقط حق نفقه نخواهد بود. حالا این یعنی چی؟ یعنی اگه مهریه حال باشه (یعنی زمان پرداختش همین الان باشه و به بعد موکول نشده باشه)، زن می تونه وظایف زناشویی اش رو به تعویق بندازه تا مهریه رو بگیره. نکته مهم اینجا اینه که با این امتناع، حق نفقه (پول تو جیبی و هزینه های زندگی) زن از بین نمیره. یعنی آقا باید نفقه رو بده، حتی اگه خانم از حق حبسش استفاده کرده باشه و تمکین نکنه. در واقع، این ماده یه جورایی، حصار محکمی دور حقوق مالی زن می کشه.

مهر حال و تمکین: این دوتا کجای داستانن؟

وقتی از مهر حال حرف می زنیم، یعنی مهریه ای که موعد پرداختش همون لحظه عقد باشه. بیشتر مهریه ها هم همین طورین، یعنی حال هستن. در مقابل، مهر موجل داریم که پرداختش به آینده موکول میشه، مثلاً زمانی که مرد توانایی مالی پیدا کرد یا سر فلان تاریخ. اگه مهریه موجل باشه، زن نمی تونه از حق حبس استفاده کنه، چون هنوز موعد پرداختش نرسیده.

تمکین هم که گفتیم، یعنی انجام وظایف زناشویی. این تمکین خودش دو نوع داره: تمکین عام و تمکین خاص. تمکین عام یعنی خانم تو خونه آقا زندگی کنه و وظایف کلی همسری رو انجام بده. تمکین خاص هم که نیاز به توضیح نداره و منظورش رابطه زناشوییه. جالب اینجاست که تو فقه، بعضی ها میگن حق حبس فقط برای تمکین خاصه، اما تو رویه قضایی ما، معمولاً می پذیرن که شامل تمکین عام (مثل نرفتن به منزل مشترک) هم میشه. پس خانم می تونه بگه تا مهریه رو نگیرم، خونه شوهر نمیرم و رابطه خاص هم ندارم. یه جورایی دست زن رو برای گرفتن حقش باز می ذاره.

شرایطی که زن می تونه از حق حبسش استفاده کنه

حالا همه جا که نمیشه از این حق استفاده کرد. یه سری شرایط مهم داره که اگه نباشه، دیگه حق حبس هم در کار نیست. این شرایط رو باید خوب بلد باشید:

• مهریه حال باشه: همونطور که گفتیم، اگه مهریه موجل باشه، یعنی پرداختش به آینده موکول شده باشه، دیگه نمی تونید بگید تا مهریه ام رو نگیرم، نمیام. باید مهریه حال باشه تا این حق برقرار بشه.
• قبلش تمکین نکرده باشه: این خیلی مهمه! اگه خانم به اختیار خودش و قبل از اینکه مهریه اش رو کامل بگیره، با آقا رابطه زناشویی برقرار کرده باشه یا حتی زندگی مشترک رو شروع کرده باشه و به خونه شوهر رفته باشه، دیگه نمی تونه از حق حبسش استفاده کنه. قانون میگه وقتی خودت رفتی، یعنی رضایت دادی و حق حبس ساقط میشه. انگار که دیگه اهرم فشار رو از دست داده.
• مهریه رو کامل نگرفته باشه: تا وقتی حتی یه ریال از مهریه باقی مونده باشه، حق حبس سر جاشه. اما به محض اینکه تمام مهریه پرداخت شد، دیگه این حق از بین میره.

حق حبس کی ساقط میشه؟ مراقب این دام ها باش!

حق حبس یه حق قویه، اما مثل هر حق دیگه ای، ممکنه تو شرایطی از بین بره. حواستون باشه که این حق، برای همیشه نیست و با بعضی کارها ممکنه ساقط بشه. این از دست رفتن حق حبس، می تونه برای خانم کلی دردسر ایجاد کنه و جایگاه حقوقیش رو تضعیف کنه:

1. تمکین خاص (رابطه زناشویی): اولین و مهم ترین دلیل سقوط حق حبس، برقراری رابطه زناشویی با آقا به انتخاب خود زن قبل از دریافت مهریه است. به محض اینکه این اتفاق بیفته، حتی اگه یک بار باشه، دیگه خانم نمی تونه بگه تا مهریه ام رو نگیرم تمکین نمی کنم.
2. تمکین عام (شروع زندگی مشترک): اگه خانم به اختیار خودش، به منزل شوهر بره و زندگی مشترک رو شروع کنه (حتی اگه رابطه خاصی اتفاق نیفته)، در بیشتر مواقع، حق حبسش ساقط میشه. رای وحدت رویه شماره ۷۱۸ مورخ ۱۳۹۰/۲/۱۳ دیوان عالی کشور هم تو این زمینه خیلی مهمه و میگه اگه زوجه از همسرش تمکین عام کنه، دیگه نمی تونه از حق حبس استفاده کنه. به عبارت ساده، اگرچه هنوز رابطه خاصی نبوده، اما چون خودش رفته زندگی کنه، یعنی رضایت ضمنی داده.
3. دریافت کامل مهریه: خب این که دیگه واضحه. وقتی تمام مهریه، چه یکجا و چه به صورت اقساط، پرداخت بشه، دیگه دلیلی برای حبس وجود نداره و حق حبس خود به خود ساقط میشه.
4. بذل (بخشش) تمام مهریه: اگه زن تمام مهریه اش رو به مرد ببخشه، مثل این می مونه که مهریه رو گرفته و دیگه حق حبس بی معنی میشه.

یادتون باشه که رای وحدت رویه شماره ۷۱۸ دیوان عالی کشور، تأکید می کنه که حتی اگه رابطه زناشویی هم برقرار نشده باشه، اما اگه زن اراده و رضایت خودش رو برای تمکین عام (مثل شروع زندگی مشترک در منزل زوج) اعلام کنه، حق حبسش از بین میره. پس حسابی حواستون به این نکته باشه.

آیا زن در دوران حق حبس می تونه طلاق بگیره؟ یه چالش بزرگ!

اینجا دیگه داستان یکم پیچیده تر میشه. طبق قانون ما، اصل حق طلاق با مرده. زن فقط تو شرایط خاصی می تونه طلاق بگیره. حالا اگه زن تو دوران حق حبس باشه و زندگی مشترکشون هم شروع نشده باشه، گرفتن طلاق برای اون خانم واقعاً سخته. راه هایی که زن می تونه طلاق بگیره، تو مواد ۱۱۱۹، ۱۱۲۹ و ۱۱۳۰ قانون مدنی اومده، اما هر کدومش دردسرهای خودش رو داره.

شروط دوازده گانه عقدنامه و طلاق در دوران حق حبس

خیلی از خانم ها فکر می کنن با استناد به شروط دوازده گانه عقدنامه می تونن طلاق بگیرن، مخصوصاً شرط ترک انفاق به مدت شش ماه. این شرط میگه اگه مرد شش ماه پشت سر هم نفقه زن رو نده و نشه به زور هم ازش گرفت، زن می تونه طلاق بگیره. حالا بیاید ببینیم وقتی خانم از حق حبسش استفاده می کنه، این شرط می تونه به کارش بیاد یا نه؟

تحلیل تخصصی دادنامه دیوان عالی کشور: ماجرای خانم م.ر و آقای ع.س

یه پرونده خیلی معروف و مهم تو دیوان عالی کشور داشتیم که می تونه خیلی چیزها رو روشن کنه. این ماجرا مربوط به خانم م.ر و آقای ع.س بود. خانم م.ر در سال ۱۳۹۰ با آقای ع.س ازدواج می کنه و مهریه اش ۷۰۰ سکه بوده. بعد از چند ماه که هنوز زندگی مشترک شروع نشده و خانم تو خونه پدرش زندگی می کرده، ایشون از حق حبسش استفاده می کنه و نفقه از روز اول عقد رو مطالبه می کنه. دادگاه هم آقا رو محکوم به پرداخت نفقه می کنه. حالا خانم با استناد به اینکه آقا نفقه رو نپرداخته و شرط ترک انفاق محقق شده، درخواست طلاق میده.

دادگاه بدوی و تجدیدنظر هم رای به طلاق میدن و خانم ۵۰ سکه از مهریه اش رو می بخشه. اما آقای ع.س، یعنی شوهر، اعتراض می کنه و پرونده میره دیوان عالی کشور. اینجا بود که داستان فرق کرد. شعبه ۲۶ دیوان عالی کشور، رای دادگاه های پایین تر رو نقض می کنه! دلیلش هم خیلی مهمه:

1. دیوان عالی میگه برای اینکه مرد به خاطر عدم پرداخت نفقه محکوم بشه، زن باید وظایف خودش رو انجام داده باشه (ماده ۱۱۰۸ قانون مدنی). در این پرونده، اصلا مشخص نیست که خانم از حق حبس استفاده کرده یا نه.
2. حتی اگه زن از حق حبس استفاده کرده باشه و تمکین نکرده باشه، اون وقت شرط ترک انفاق برای طلاق محقق نمیشه. چرا؟ چون خود شرط میگه اجبار او به ایفاء هم ممکن نباشد. و همچنین سایر حقوق واجبه زن را به مدت 6 ماه وفا نکند. دیوان عالی کشور تاکید می کنه که اهم سایر وظایف زوج هم بستر شدن با زوجه است که این در زمانی است که حق حبس از ناحیه زوجه استفاده نشود یا زندگی مشترک شروع شده باشه. یعنی وقتی زن با حق حبس تمکین نکرده، عدم پرداخت نفقه مرد به دلیل اینکه اجبار به ایفاء (منظور رابطه زناشویی) موضوعیت نداره، نمی تونه به معنای ترک انفاق برای طلاق باشه.
3. دیوان عالی کشور یه نکته کلیدی دیگه هم میگه: قانونگذار زمینه ای فراهم نمی کند که زوجه با عقد طبق ماده ۱۰۸۲ ق.م. مالک مهری هنگفت گردیده و بلافاصله از حق حبس استفاده نموده و با تحقق بند ۱ از شروط ضمن عقد بعد از شش ماه هم طلاق بگیرد و هم مهریه آن چنانی را مالک گردد. این یعنی قانونگذار نمی خواسته که زن با استفاده از حق حبس و صرفاً عدم پرداخت نفقه تو این شرایط، بتونه به راحتی هم طلاق بگیره و هم مهریه زیاد رو ببره.

نتیجه گیری مهم این دادنامه چیه؟ اینکه صرف عدم پرداخت نفقه توسط مرد در دوران حق حبس، وقتی زن تمکین نکرده، لزوماً به این معنی نیست که شرط ترک انفاق برای طلاق محقق شده. این یعنی خانم ها باید خیلی حواسشون باشه و فکر نکنن که اگه مرد نفقه رو تو این شرایط نداد، بلافاصله می تونن طلاق بگیرن. این یه اشتباه رایجه!

عسر و حرج در دوران حق حبس: چاره کار برای خانم ها؟

یکی دیگه از راه هایی که زن می تونه طلاق بگیره، اثبات عسر و حرج هست. عسر و حرج یعنی سختی و مشقتی که ادامه زندگی رو برای زن غیرقابل تحمل می کنه. این سختی ها می تونه شامل سوء رفتار، اعتیاد شدید، بیماری های صعب العلاج، محکومیت های کیفری طولانی مدت مرد و… باشه.

اما مشکل اینجاست که وقتی زندگی مشترک شروع نشده و زن تو دوران حق حبس هست، اثبات عسر و حرج خیلی سخته. چون هنوز زندگی زیر یک سقف رو تجربه نکرده که بخواد بگه ادامه این زندگی برای من سخته. مثلاً اگه شوهر اعتیاد داشته باشه یا سوء رفتار، باید این ها رو تو شرایطی ثابت کنه که هنوز با هم زندگی نکردن. البته اگه سوء رفتار مرد قبل از شروع زندگی و تو دوران عقد به نحوی باشه که ادامه این زندگی رو برای زن غیرممکن کنه، شاید بشه روی عسر و حرج مانور داد، اما مسیرش واقعاً دشواره و نیاز به وکیل کاربلد داره.

اگر زن حق طلاق داشته باشه چی؟ (وکالت بلاعزل)

راحت ترین راه حل برای طلاق زن در دوران حق حبس (و هر دوران دیگه ای)، اینه که خانم از اول وکالت بلاعزل در طلاق داشته باشه. یعنی تو همون موقع عقد یا بعد از اون، مرد به زن وکالت میده که خودش هر وقت خواست، بتونه بره و طلاق بگیره. اگه زن چنین وکالتی داشته باشه، دیگه نیازی نیست دنبال شروط دوازده گانه یا اثبات عسر و حرج باشه و می تونه به راحتی طلاقش رو ثبت کنه. این وکالت، دست زن رو کامل باز می ذاره و از خیلی از درگیری های حقوقی بعدی جلوگیری می کنه.

طلاق از طرف مرد (زوج) وقتی زن حق حبس داره

خب، می رسیم به آقا! گفتیم که طبق ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی، حق طلاق با مرده. مرد می تواند با رعایت شرایط مقرر در این قانون، با مراجعه به دادگاه، تقاضای طلاق همسرش را بنماید. پس مرد تو دوران حق حبس زن هم می تونه درخواست طلاق بده. اما این به معنی طلاق بدون دردسر و بدون هزینه نیست! آقا باید تمام حقوق مالی زن رو پرداخت کنه.

مسئولیت های مالی مرد در صورت طلاق در این دوران: لیست بلند بالا!

اگه مرد تصمیم بگیره زنش رو که در دوران حق حبس هست، طلاق بده، باید کلی از حقوق مالی اون رو پرداخت کنه. این حقوق شامل موارد زیره:

• مهریه کامل: فرقی نمی کنه زن از حق حبس استفاده کرده باشه یا نه. مهریه، دینیه که مرد به گردن داره و باید کامل پرداخت بشه (مگر اینکه خود زن مهریه اش رو ببخشه).
• نفقه ایام عده: بعد از طلاق، زن برای مدتی وارد عده میشه. در این مدت، اگه طلاق از نوع رجعی باشه، زن حق نفقه داره و مرد باید پرداخت کنه. (معمولا در طلاق هایی که قبل از شروع زندگی مشترک رخ میده و زن باکره هست، طلاق بائن غیر مدخوله محسوب میشه و نفقه ایام عده مطرح نیست. اما این یک قاعده کلیه که باید مد نظر داشت).
• اجرت المثل: اگه زندگی مشترک شروع شده باشه و زن کارهایی رو در خونه شوهر انجام داده باشه که وظیفه اش نبوده، می تونه درخواست اجرت المثل کنه. البته در دوران حق حبس که زندگی شروع نشده، معمولاً اجرت المثل موضوعیت پیدا نمی کنه.
• نصف دارایی (در صورت شرط تنصیف): اگه تو عقدنامه شرط شده باشه که در صورت طلاق، نصف اموالی که مرد تو زندگی مشترک به دست آورده به زن تعلق بگیره (شرط تنصیف)، مرد باید به اون هم عمل کنه.

آیا اعمال حق حبس توسط زن، به مرد حق طلاق بدون پرداخت مهریه می دهد؟ نه عزیزم!

بعضی مردها فکر می کنن اگه زنشون از حق حبس استفاده کنه و تمکین نکنه، این کار نشوز حساب میشه و می تونن راحت و بدون پرداخت حقوق زن، طلاقش بدن. اما این یک فکر اشتباهه! همونطور که گفتیم، وقتی زن از حق حبس قانونی اش استفاده می کنه، این نشوز نیست. یعنی زن نافرمانی نکرده، بلکه از یک حق قانونی اش استفاده کرده. پس مرد نمی تونه به این بهانه که زنم تمکین نمی کنه، از پرداخت مهریه یا سایر حقوق زن شانه خالی کنه و مجبور به پرداخت کامل اون هاست.

ازدواج مجدد مرد در دوران حق حبس: قصه پر غصه!

خب، یه سوال دیگه که پیش میاد اینه که اگه مرد بخواد در دوران حق حبس زن اولش، ازدواج مجدد کنه، می تونه؟ قانون اینجا هم چالش های خاص خودش رو داره. برای ازدواج مجدد، مرد نیاز به اجازه دادگاه داره. دادگاه هم به این راحتی ها اجازه نمیده. مرد باید ثابت کنه که توانایی مالی اداره دو زندگی رو داره و همچنین باید رضایت همسر اول رو هم داشته باشه یا لااقل بتونه دلیل موجهی برای عدم رضایت همسر اول به دادگاه ارائه بده.

تو شرایطی که زن در دوران حق حبس هست و به منزل مشترک نرفته، گرفتن رضایت برای ازدواج مجدد تقریباً محاله. پس مرد باید به دادگاه ثابت کنه که به دلایل موجهی مثل عدم تمکین خاص زن (که البته اینجا به دلیل حق حبس، نشوز نیست) یا دلایل دیگه، نیاز به ازدواج مجدد داره و می تونه هر دو زندگی رو از نظر مالی و اخلاقی اداره کنه. این مسیر هم برای مرد آسون نیست و پیچیدگی های حقوقی خاص خودش رو داره.

طلاق توافقی تو این شرایط: راه حل برد-برد برای همه؟

یکی از بهترین و کم دردسرترین راه ها برای طلاق در دوران حق حبس (و البته در هر شرایطی)، طلاق توافقی هست. تو این نوع طلاق، زن و مرد با هم سر همه چیز به تفاهم می رسن و دیگه نیازی به دعوا و دادگاه و کشمکش طولانی نیست.

مزایای طلاق توافقی در این شرایط: هم وقتت کمتر تلف میشه، هم اعصابت!

وقتی زوجین توافق کنن، کلی مزیت داره:

• کاهش زمان و هزینه ها: دیگه نیاز به سال ها رفت و آمد به دادگاه نیست و پرونده تو زمان خیلی کمتری به نتیجه می رسه. هزینه های وکیل و دادرسی هم کمتر میشه.
• کاهش تنش ها: خب وقتی زن و شوهر با هم کنار میان، دیگه خبری از لجبازی و توهین و درگیری های اعصاب خردکن نیست. فضا آرام تر میشه و هر دو راحت تر از هم جدا میشن.
• امکان توافق جامع: تو طلاق توافقی، همه چیز رو میشه با هم حل و فصل کرد: مهریه، نفقه، جهیزیه، اجرت المثل و هر حق و حقوق دیگه. یعنی همه مسائل یکجا و با رضایت دو طرف حل میشه.

چطوری طلاق توافقی بگیریم تو دوران حق حبس؟

برای اینکه تو دوران حق حبس طلاق توافقی بگیرید، باید چند تا نکته رو رعایت کنید:

1. توافق کامل و جامع: باید سر تک تک حقوق مالی (مهریه، نفقه، جهیزیه) و غیرمالی به یک توافق نهایی برسید. هیچ نقطه ای نباید مبهم باقی بمونه.
2. تنظیم صورتجلسه توافق: همه این توافقات باید توی یک صورتجلسه به صورت کتبی و خیلی دقیق نوشته بشه. این صورتجلسه، سند توافق شماست و باید خیلی شفاف و بدون ابهام باشه.
3. مراجعه به مشاور خانواده: قبل از اینکه کار رو به دادگاه بکشونید، حتماً به یک مشاور خانواده مراجعه کنید. بعضی وقت ها میشه با صحبت و مشاوره، مشکلات رو حل کرد و اصلاً به طلاق نرسید. البته حتی اگه تصمیم به طلاق هم داشته باشید، دادگاه شما رو به مشاوره ارجاع میده.
4. کمک از وکیل: تو طلاق توافقی هم داشتن وکیل، مخصوصاً وکیلی که تجربه زیادی تو پرونده های خانواده داره، خیلی به کار میاد. وکیل می تونه مطمئن بشه که توافقات شما از نظر قانونی مشکلی نداره و هیچ حقی از شما ضایع نمیشه.

پول و پله ها: حقوق مالی و غیرمالی مرتبط با طلاق در دوران حق حبس

یکی از مهم ترین بخش های هر طلاقی، مسائل مالیه. تو دوران حق حبس هم این مسائل اهمیت دو چندانی پیدا می کنن. بیایید ببینیم تکلیف پول و پله ها چی میشه.

وضعیت نفقه در دوران حق حبس و پس از طلاق: داستانش چیه؟

اینجا یه نکته خیلی مهم وجود داره که باید تو ذهنتون حک کنید: حق حبس مانع دریافت نفقه نیست! یعنی حتی اگه خانم از حق حبسش استفاده کنه و تمکین نکنه، باز هم مرد موظفه نفقه اون رو پرداخت کنه. نفقه، شامل هزینه های خوراک، پوشاک، مسکن، درمان و سایر نیازهای ضروری زنه. اگه مرد نفقه رو پرداخت نکنه، زن می تونه شکایت کنه و نفقه رو از طریق قانونی مطالبه کنه.

حالا بعد از طلاق چی؟ اگه طلاق از نوع رجعی باشه (یعنی مرد تو دوران عده می تونه به زن برگرده)، زن در ایام عده هم حق نفقه داره. اما اگه طلاق بائن باشه (مثل طلاق قبل از رابطه زناشویی که زن باکره هست)، زن دیگه تو ایام عده حق نفقه نداره. پس نوع طلاق هم تو این مورد خیلی مهمه.

مهریه و جهیزیه: پای ثابت هر طلاقی!

مهریه، حق مسلم زنه و چه در دوران حق حبس باشه، چه نباشه، چه طلاق بگیره، چه نگیره، مرد باید اون رو بپردازه (مگر اینکه زن خودش اون رو ببخشه). پس اگه طلاق تو دوران حق حبس اتفاق بیفته، مرد باید تمام مهریه رو پرداخت کنه.

جهیزیه هم که اون وسایلیه که معمولاً زن به خونه شوهر میاره. اگه زندگی مشترک شروع نشده باشه، زن می تونه تمام جهیزیه اش رو پس بگیره. حتی اگه زندگی شروع شده باشه، باز هم جهیزیه متعلق به زنه و می تونه اون رو برگردونه، البته باید فاکتور یا لیست جهیزیه داشته باشه تا راحت تر بتونه اون رو ثابت کنه و پس بگیره.

اجرت المثل و نحله: اینا چیَن و به کی می رسن؟

اجرت المثل: این اصطلاح به معنی پاداش کارهاییه که زن تو خونه شوهر انجام میده و شرعاً وظیفه اش نیست، اما با دستور یا خواست شوهر انجام داده. مثلاً اگه تو خونه آشپزی کرده، بچه داری کرده و… حالا اگه طلاق اتفاق بیفته، زن می تونه درخواست اجرت المثل کنه. اما تو دوران حق حبس که اصلاً زندگی مشترکی شروع نشده و زن تو خونه شوهر نبوده که کاری انجام بده، اجرت المثل معمولاً موضوعیت نداره. مگر اینکه استثنائی وجود داشته باشه و زن کارهایی رو برای مرد انجام داده باشه که بتونه اون رو ثابت کنه.

نحله: نحله هم یه جور مبلغیه که دادگاه در صورت طلاق، به تشخیص خودش و با توجه به وضعیت مالی مرد و کارهایی که زن تو زندگی انجام داده، به زن پرداخت می کنه. نحله معمولاً زمانی مطرح میشه که اجرت المثل به زن تعلق نگیره. اما مثل اجرت المثل، در دوران حق حبس که زندگی مشترک آغاز نشده، خیلی کم پیش میاد که به زن نحله تعلق بگیره.

خلاصه کلام اینکه، تو دوران حق حبس که زندگی زیر یک سقف شروع نشده، حقوقی مثل اجرت المثل و نحله، کمتر به زن تعلق می گیره و تمرکز بیشتر روی مهریه و نفقه هست.

نتیجه گیری

همونطور که دیدید، طلاق در دوران حق حبس یکی از پیچیده ترین مسائل حقوقی خانواده هست که هم برای زن و هم برای مرد، پر از چالش و ابهامه. اینجا دیگه فقط یه طلاق ساده نیست، بلکه حقوق و وظایف هر دو طرف، با چاشنی حق حبس زن، حسابی قاطی پاتی میشه و ممکنه سرنوشت زندگی ها رو زیر و رو کنه. از تحلیل دادنامه دیوان عالی کشور در مورد عدم تعلق حق طلاق به زن در صورت ترک انفاق مرد تو این دوران، تا پیچیدگی های اثبات عسر و حرج، همه و همه نشون میده که این مسیر، پر از دست اندازه.

اگه خدای نکرده شما یا اطرافیانتون تو چنین شرایطی قرار گرفتید، بهترین کاری که می تونید بکنید اینه که حتماً با یک وکیل مجرب خانواده مشورت کنید. هر پرونده ای، داستان و شرایط خاص خودش رو داره و راه حل های یکسان برای همه موارد کارساز نیست. وکیل می تونه با توجه به جزئیات پرونده شما، بهترین راهنمایی رو ارائه بده و از حقوق شما دفاع کنه تا از تصمیمات عجولانه و پشیمانی های بعدی جلوگیری بشه. یادتون باشه، چون که صد آمد، نود هم پیش ماست و وقتی پای مسائل حقوقی وسطه، احتیاط شرط عقله.