دربی های فراموش نشدنی – اسمارت تیم

چند سالی است که کیفیت دربی ها پایین آمده اما حساسیت ها به مراتب بالاتر رفته. هنوز دربی حساس ترین بازی هر فصل لیگ ماست. آن قدر حیثیتی که برای خیلی از هواداران لذت بُرد در دربی به مراتب بیشتر از قهرمانی در لیگ است.

به گزارش اسمارت تیم، خراسان نوشت: هیجان بالای دربی همیشه روی کار تیم ها اثر منفی می گذارد. بازیکنان استرس بیشتری دارند چون یک اشتباه می تواند باعث مغضوب شدن یک بازیکن برای مدتی طولانی شود. اما بازهم دربی های زیادی بودند که برای هواداران دو تیم خاطره انگیز شده اند. لحظاتی که به راحتی نمی توان فراموش شان کرد و هنوز هم که هنوز است با مرورشان لذت می بریم. در این پرونده 8 روزنامه نگار خاطره انگیزترین دربی را که تجربه کردند،روایت می کنند. خاطراتی که هر کدام زاویه دید متفاوتی دارد و می تواند برای مخاطبان این مطالب هم ملموس و نوستالژیک باشد. پس به بهانه دربی امروز، با این خاطره بازی همراه ما باشید.

روزی که پرسپولیس باید 6تایی می شد

چه سالی؟ 1374  نتیجه؟ استقلال 3  – پرسپولیس 1

ابوالفضل حکم آبادی

به عنوان یک استقلالی، پیروزی در این بازی برایم ارزش زیادی داشت و همیشه در ذهنم ماندگار شد. دلیلش هم این بود که دربی قبلی را باخته بودیم و بچه های محل که بیشترشان طرفدار تیم رقیب یعنی پرسپولیس بودند، مدام و خیلی برای من کری می خواندند. یادم می آید تا یکی دو هفته بعد از باخت در آن دربی، حالم خراب بود. در ضمن از جمله دلایلی که باعث شد من یک استقلالی بشوم «احمدعابدزاده» بود ولی افسوس که او یک سال بود از تیم محبوبم رفته بود و نگران بودم که در این بازی، دروازه بان نتواند کیفیت بالایی از خودش نشان دهد و دوباره بازی را ببازیم. بازی که شروع شد، مادرم مثل همیشه به خاطر حاشیه ها و سروصداها و هیاهویی که داشتم، چادرش را به سر می کرد و به بالای پشت بام می رفت! بازی تا دقیقه 38 با نتیجه 3-0 به سود استقلال بود و همه چیز داشت به بهترین شکل ممکن پیش می رفت. خوب خاطرم هست که حسم این را می گفت که این بار پرسپولیس 6 تایی می شود ولی نشد که بشود. بعد از بازی، تا یکی دو هفته ای دوستان و بچه های محل اطراف من آفتابی نشدند چون خیلی برایشان سخت بود حرف های مرا بشنوند و خوشحالی من را ببینند. خلاصه آن بازی خیلی حال داد و به من به عنوان یک طرفدار استقلال چسبید.

خوشحالی پردردسر به خاطر مشت برومند

چه سالی؟ 1379  نتیجه؟ استقلال 2 –  پرسپولیس 2

علی ترابی

در آن زمان یک نوجوان با شور و هیجان فوتبالی بودم. فوتبال های داخلی و خارجی را با تب و تاب زیادی دنبال می کردم. یادم می آید که با چند تن از بچه های هم محلی قرار گذاشتیم که دربی سرخابی را کنار هم ببینیم. منزل یکی از بچه ها قرار گذاشتیم و بساط پذیرایی هم مفصل برپا بود. یادم می آید که 5 نفر بودیم که دو نفر استقلالی بودیم و بقیه پرسپولیسی بودند. کل کل های دوران نوجوانی هم از چند روز قبل از دربی شروع شده بود و در حین مسابقه با التهاب بیشتری همراه بود که حتی در دقایقی به دعوا هم منجر شد. صحبت از دربی چهل ونهم سرخابی است که با تساوی 2 -2 تمام شد. به نظرم یکی از جنجالی ترین دربی سرخابی ها محسوب می شود. زمین مسابقه به یک رینگ بوکس تبدیل شده بود و بازیکنان بدجور از خجالت هم درآمدند. خشونتی که در هر دو نیمه وجود داشت و در نهایت بازیکنان پس از سوت پایان بازی با مشت و لگد به جان یکدیگر افتادند. مشت پرویز برومند به صورت پایان رافت شروع دعوا بود که در این حین بنده به عنوان استقلالی خیلی خوشحالی کردم که باعث ناراحتی دوستان شد و در حد کوتاه به یک زد و خورد دوستانه هم تبدیل شد. البته حساسیت این بازی بیشتر برای این بود که مهدی هاشمی نسب در انتقالی جنجالی از پرسپولیس به استقلال پیوسته بود و در این دربی گلزنی هم کرد که همین مسیله بر حواشی مسابقه افزوده بود.

اولین دربی من با طعم قهرمانی تاریخی استقلال

چه سالی؟ 1400   نتیجه؟ استقلال 1 – پرسپولیس 1

اعظم هادی

پنج شنبه 26 اسفند 1400 من همراه با چند نفر از خانم های خبرنگار بالاخره این فرصت را پیدا کردیم که برای اولین بار، دربی را از نزدیک تماشا کنیم. مایی که 20 و اندی سال بود درباره فوتبال و دربی پایتخت فقط می نوشتیم بدون این که اجازه داشته باشیم این بازی و بقیه بازی های لیگ و ملی را از نزدیک توی ورزشگاه تماشا کنیم و گزارشش را بنویسیم، سرانجام طلسم را شکست دادیم. آن دربی به چند دلیل برای من خیلی خاطره انگیزه شد، هرچند با تساوی یک-یک به پایان رسید اما حلاوت یک دستاورد بزرگ را برای من به عنوان خبرنگار استقلالی داشت. دربی آن سال، دربی 98 سرخابی ها بود، در فصلی که استقلال با فرهاد مجیدی بدون باخت پیش می رفت تا پس از سال ها ناکامی به قهرمانی برسد. در آن دربی پرسپولیس با گل علی نعمتی پیش افتاد اما دقیقه 82 رودی ژستد مهاجم فرانسوی آبی ها گل مساوی را به ثمر رساند تا هم اولین گلزن خارجی استقلال لقب بگیرد و هم تیمش را از شکست در دربی حساس نجات بدهد. همان تک امتیاز دربی باعث شد روند شکست ناپذیری استقلال فرهاد مجیدی ادامه پیدا کند و در نهایت پایان فصل شاهد تاریخ سازی استقلال باشیم که بدون شکست مقتدرانه قهرمان لیگ شد.

دربی حذفی در خوابگاه دانشجویی

چه سالی؟ 1390 نتیجه استقلال 3 – پرسپولیس صفر (در وقت اضافه)

حامد رحیم پور

بازی حذفی به ذات خود بسیار حساس تر و نفس گیرتر از یک بازی در لیگ است. حالا شما حساب کنید چنین بازی یک دربی سنتی هم باشد! آذرماه سال90 همین اتفاق افتاد و در یک چهارم نهایی جام حذفی، استقلال آن هم پس از 90 دقیقه که هیچ توپی از خط دروازه ها نگذشته بود در وقت اضافه با درخشش یک مثلث طلایی به نام های مجتبی جباری، فرهاد مجیدی و آندرانیک تیموریان سه گل به پرسپولیسی ها زد. این بازی شیرین ترین دربی بود که در دوران دانشجویی آن هم در بحبوحه نزدیک بودن به امتحانات ترم و در جمع دانشجویان خوابگاهی دانشگاه فردوسی دیدم. هنوز مزه شادابی و نشاط آن شب زیر زبانم هست. گرچه من مشهدی بودم اما بعضا به خوابگاه ها هم به واسطه فعالیت های فرهنگی سر می زدم. در آن جا سالن ویژه ای به نام سالن tv وجود داشت که این سالن ها همیشه شاهد این کری خواندن های دانشجویان بوده است که البته حتما به یکی از خاطره انگیزترین نوستالژی فارغ التحصیلان تبدیل شده و می شود. برای من هم همین خاطرات مانده است. این پیروزی آن قدر برای قرمزها تلخ بود که حمید استیلی از تیم کناره گیری کرد و فکر کنم تا سال ها، ما آبی ها چنین پیروزی خاطره انگیزی نداشتیم. خاطراتی که با گذشت سال ها همچنان در ذهن مان وول می خورد. راستی! ماه مبارک رمضان بر همه مسلمانان جهان غیر از اکرم عفیف مبارک!

پشیمانی از کری خوانی

چه سالی؟ 1394   نتیجه؟ پرسپولیس 1 – استقلال صفر

مهدی حسن زاده

کری خوانی خانوادگی جزو جدانشدنی شهرآورد است اما تجربیات تلخی هم دارد. خصوصا اگر با افراد کم سن و سال خانواده وارد کری خوانی شوی. دهه 70 که چند دربی با برد پرسپولیس خاتمه یافت، خواهرزاده ام که استقلالی بود مجبور شد مدتی تغییر رنگ دهد تا پس از اولین دربی که استقلال برد به رنگ آبی بازگردد. سال ها بعد در دربی 80 من که مرد جاافتاده ای بودم در منزل یکی از اقوام با نوجوانی آبی دوست دربی را دیدیم. همان دربی که با گل دقایق پایانی علی علی پور به برتری یک بر صفر پرسپولیس انجامید. وسط مسابقه در کوران کری خوانی با نوجوان احساسی مواجه بودم که پرحرارت کری می خواند. من هم که خیلی افراطی نیستم ناگزیر وارد پینگ پنگ کری خوانی شده بودم. بازی که تمام شد دیدم آن نوجوان رفت حیاط. دقایقی بعد من هم رفتم و دیدم که سعی می کند چشم های اشک آلودش را از من پنهان کند. خیلی جدی بابت کری خوانی احساس پشیمانی کردم. به خودم گفتم این نوجوان وقتی بعد از کری خوانی می بازد، حتما بیشتر تحت فشار قرار می گیرد و ناراحت تر می شود. کاش کری نمی خواندم.

نوک پای ترابی، بغل پای عالیشاه

چه سالی؟ 1402  نتیجه؟ پرسپولیس 2 – استقلال 1 (در وقت اضافه)

سید مصطفی صابری

از 6 سالگی که عکس فوتبالیست ها را جمع می کردم با گلزنی فرشاد پیوس پرسپولیسی شدم و دربی های زیادی را تماشا کردم. بازی هایی که هرکدام خاطرات زیادی را به یادگار گذاشتند. اما بدون شک یکی از هیجان انگیزترین و خاص ترین شان دربی های فصل فوتبالی 1401/1402 بود. جایی که تیم یحیی وقتی در روزهای پایانی سال 1401 با باخت مقابل سپاهان در آزادی دیگر امیدی به قهرمانی در لیگ برتر نداشت. اما با شروع 1402 همه بازی ها از جمله دربی را با گل آل کثیر بُرد تا غیرممکن محقق شود. در این بین استقلالی ها برای دربی فینال حذفی خط و نشان می کشیدند، بازی که باخت در آن می توانست اعتبار قهرمانی در لیگ برتر را هم خدشه دار کند. بازی با گل ترابی شروع شد و تا آخر بازی پرسپولیس سوار بازی بود. مصدومیت داور اصلی و حضور داور جدید شرایط عجیبی را رقم زد. طوری که پنالتی صددرصد روی آل کثیر توسط داوری که آمادگی ذهنی نداشت گرفته نشد و لحظاتی بعد استقلال با ضربه سر مرادمند کار را به تساوی و وقت اضافه کشاند. جایی که سانتر زیبای امید عالیشاه در دقایق پایانی وقت اضافه تبدیل به گلی خاطره انگیز شد و سه گانه قرمزها را رقم زد.         

4تایی ها یا دربی ایمون زاید؟

چه سالی؟ 1395  نتیجه؟ پرسپولیس 4  –  استقلال 2 

مجید حسین زاده

مثل بیشتر دربی هایی که در سال های اخیر دیدم، این بار هم سر کار بودم و از پشت میزم بازی را تماشا می کردم. این جور مواقع، فقط 10 دقیقه انتهایی هر نیمه را زنده می بینم و اگر گلی زده شود، آن را در سایت ها دنبال می کنم. بعد از چندین دربی که بدون گل زده یا نهایتا با یک گل تمام می شد، این بار خیلی نگران خط دروازه پرسپولیس بودم، جایی که هر لحظه سوشا مکانی می توانست یک فاجعه رقم بزند. هنوز بازی شروع نشده بود، صدای «گُل، گُل، … » در تحریریه بلند شد و با خودم گفتم که حتما باز سوشا سوتی داده است اما شوت دیدنی نوراللهی و ذکاوت طارمی بود که پرسپولیس را پیش انداخته بود. در ادامه، طارمی گل دوم را زد اما وقتی پنالتی را در لحظات آخر نیمه اول از دست داد، حدس زدم که قرار است بازی 2 -2 مساوی شود! شروع نیمه دوم رامین رضاییان با جاگیری مناسب گل سوم را زد اما چند دقیقه بعد «سوشا» بالاخره کار خودش را کرد و یک گل بد خورد. بعد از چند دقیقه یکهو دیدم که یک نفر در تحریریه داد می زند: «بدو، بدو…». نیم خیز شده بود و با هیجان می گفت: «بدو دیگه، سریع تر…». بعد از به ثمر رسیدن گل فهمیدم که او تحت تاثیر لحظه پابه توپ شدن طارمی از وسط تا زمانی که تصمیم گرفت به جای هتریک، پاس بدهد، قرار داشته. این بازی به یادماندنی علاوه بر حضور «پرفسور سمیعی» در ورزشگاه، کار استقلالی ها را برای نشان دادن عدد 4 از این روز به بعد به یک چالش جدی تبدیل کرد.با این همه، هنوز مردد هستم که این بازی خاطره انگیزترین دربی برای من بود یا کامبک فراموش نشدنی در 10 دقیقه، 10 نفره با 3 گل.  

بین تماشاگرها با برادر دوقلوی دوآتیشه استقلالی

چه سالی؟ 1376  نتیجه؟ پرسپولیس 3 – استقلال صفر

میثم دهقانی

من یک برادر دوقلو دارم که استقلالی دوآتیشه است. اصلا به همین خاطر بود که من طرفدار پرسپولیس شده بودم که همیشه با هم کری بخوانیم. معمولا تابستان ها که مدرسه ها تعطیل بود، برای دیدن خانواده مادری به تهران می رفتیم. این دفعه زمانی که آن جا بودیم، استقلال و پرسپولیس بازی داشتند و برادرم اصرار داشت که برویم استادیوم. خلاصه آن روز خودمان را به استادیوم رساندیم و از قضا به خاطر برادرم رفتیم در قسمت استقلالی ها نشستیم. اوایل بازی مراسم خداحافظی فرشاد آقای گل از دنیای فوتبال بود و برایم جالب بود که همه استادیوم یعنی هم استقلالی ها و هم پرسپولیسی ها تشویقش می کردند. بازی شروع شد تا این که ادموند بزیک گل اول را وارد دروازه استقلال کرد. می خواستم بپرم هوا که یکهو صدای آه و افسوس استقلالی ها را دیدم و شنیدم! ترسیدم و نشستم سر جایم! اصلا جریت نداشتم که حتی بخندم چه برسد به بلند شدن و شادی کردن. نیمه اول تمام شد و بین دو نیمه، همه طرفداران استقلال می گفتند که گل می زنیم و حتی بازی را می بریم و من فقط با یک خنده مصنوعی، با آن ها همراهی می کردم! نیمه دوم شروع شد و با بازی خوب پرسپولیس و گل مهدی مهدوی کیا، سمت پرسپولیسی ها منفجر شد ولی قسمتی که ما نشسته بودیم، سکوت محض بود و من از یک خوشحالی ساده محروم شده بودم. بعدش هم گل سوم بهنام طاهرزاده یک پیروزی شیرین را برایم رقم زد، در روزی که به جای خوشحالی، مجبور بودم بین استقلالی ها و در ظاهر، غصه بخورم و سرم را تکان دهم!

پایان خبر اسمارت تیم