خلاصه کتاب مجموعه آثار نقاشی شعبان لشگری ( نویسنده شعبان لشگری ضیاء آبادی )

کتاب مجموعه آثار نقاشی شعبان لشگری گنجینه ای ارزشمند از نقاشی های یک هنرمند خودآموخته و شهودی به اسم شعبان لشگری ضیاء آبادی است که در آن، دیدگاه منحصربه فرد او درباره طبیعت، معنویت و زندگی از طریق نقاشی های خاصش به تصویر کشیده شده.

این کتاب فقط یه مجموعه عکس از نقاشی نیست؛ یه جور دعوت به دنیای شعبان لشگریه، دنیایی که توش هنر از دل طبیعت جوونه می زنه و رنگ ها از خاک و برگ و نور شکل می گیرن. لشگری، با اینکه شاید اسمش برای همه آشنا نباشه، اما هنرمندی بوده که راه خودش رو رفته و با یه نگاه خیلی شخصی و یه سری تکنیک های عجیب و غریب، آثار هنری خلق کرده که حرف های زیادی برای گفتن دارن.

اگه دنبال یه معرفی خشک و خالی از یه کتاب نقاشی هستید، شاید این مطلب اون چیزی نباشه که می خواید. اینجا قراره عمیق تر بشیم، بریم سراغ ریشه های هنر لشگری، بفهمیم چی توی سرش می گذشته وقتی با انگشتاش و ناخناش، بدون قلم مو، روی بوم نقش می زده. می خوایم ببینیم این هنرمند چطور از دل طبیعت و شهودش، یه هنر کاملاً مستقل و اصیل بیرون کشیده و چرا این کتاب، یه جایگاه خاصی توی هنر معاصر ایران داره.

شعبان لشگری ضیاءآبادی: زندگی، فلسفه و نگاه هنری یک نقاش خودآموخته

شعبان لشگری ضیاءآبادی، هنرمندی که آثارش توی کتاب مجموعه آثار نقاشی شعبان لشگری جمع شده، متولد ۱۳۳۴ از دل کوهستان های سرسبز البرزه، دقیقاً از یه روستای کوچیک توی قزوین به اسم ضیاءآباد (که الان شده ضیاءشهر). اینو که می شنویم، میشه حدس زد چقدر طبیعت از همون اول توی رگ و ریشه اش بوده و چقدر زندگی توی یه فضای بکر و سنتی، روی نگاه هنری ش تأثیر گذاشته.

پدرش، ابراهیم خان کفاش، مردی از تبار خان های بختیاری بوده که هم کفاشی می کرده و هم کشاورزی و قالی بافی. حتی اذان گوی خوش صدای محل هم بوده. این پیشینه، نشون میده شعبان لشگری توی یه محیط ساده، سخت کوش و در عین حال هنری (قالی بافی خودش یه هنره) بزرگ شده. خیلی از هنرمندا از دانشگاه های معروف هنر فارغ التحصیل میشن، ولی لشگری فرق می کنه. اون هیچ تحصیلات آکادمیک و علمی توی هنرهای تجسمی نداشته، همین نکته باعث میشه سبک هنریش کاملاً شخصی و بدون هیچ چارچوب از پیش تعیین شده ای باشه.

نگاه هنری لشگری کاملاً از طبیعت و معنویت الهام گرفته. انگار که اون، دنیا رو با یه چشم دیگه می دیده. یه جورایی شهودی بوده، یعنی چیزی رو حس می کرده و می فهمیده که شاید ما عادی ها متوجهش نشیم. این حس عمیق به طبیعت و یه جور اتصال به جهان آفرینش، توی تمام آثارش موج می زنه. همین باعث شده که نقاشی هاش یه روح خاصی داشته باشن، روحی که از خاک و آب و نور و گیاه تغذیه کرده.

شخصیت لشگری هم مثل هنرش، مستقل و خلاق بوده. اون دنبال جریان های رایج هنری نرفته، نخواسته از کسی تقلید کنه یا مد خاصی رو دنبال کنه. به جای اون، یه راه تازه برای خودش باز کرده. این هنرمند به کشف شهود معنوی خودش اهمیت می داده و بعدش دنبال راه و ابزارهایی می گشته که اون شهود رو به تصویر بکشه. همین مستقل بودن و دنبال دل خودش رفتن توی هنر، باعث شده که کارهاش اصالت و طراوت خاصی داشته باشن و از کلیشه ها دور باشن.

شعبان لشگری با اینکه از دانش آکادمیک هنرهای تجسمی بی بهره بود، اما فضایی کاملاً شخصی و ملهم از نگاه شهودی به طبیعت را در آثارش به تصویر می کشید.

مضمون و مفاهیم بنیادین در آثار لشگری: نور، آب، خاک، گیاه و انسان

وقتی به نقاشی های شعبان لشگری توی کتابش نگاه می کنید، خیلی زود متوجه میشید که یه سری عناصر، یه جورایی ستون فقرات آثارش رو تشکیل میدن. اینها فقط یه سری نقاشی معمولی از طبیعت نیستن، بلکه هر کدومشون یه نمادن و یه مفهوم عمیق رو میرسونن. توی آثار لشگری، نور، آب، خاک، گیاهان و انسان پنج تا عنصر اصلی هستن که هر کدومشون یه حرف برای گفتن دارن.

• نور: نور توی نقاشی های لشگری فقط یه روشنایی ساده نیست. نور، مظهر وجوده، مظهر آفرینش. انگار که از دل هر تابلوی نقاشی، یه نوری ساطع میشه که به مخاطب نشون میده دنیا چقدر پر از زندگیه و هر چیزی از یه منبع بزرگ تر سرچشمه می گیره. این نور، یه جور نور معنویه که به آدم آرامش و امید میده.
• آب: آب مظهر پاکیه، طراوته و زندگی. توی آثار لشگری، آب نه فقط یه رودخونه یا دریاچه، بلکه نماد جریان زندگیه. نشون میده چقدر پاکی و زلالی توی طبیعت وجود داره و چقدر ما به این پاکی برای زنده موندن و شاد بودن نیاز داریم.
• خاک: خاک، مبدأ رشده، مبدأ نمو. تمام زندگی از خاک شروع میشه و به خاک برمی گرده. توی نقاشی های لشگری، خاک ریشه ها رو نشون میده، اصالت رو نشون میده. انگار که هنرمند می خواد بگه چقدر باید به ریشه هامون وفادار باشیم و از همونجایی که اومدیم، الهام بگیریم.
• گیاهان: گیاهان توی نقاشی های لشگری، مظهر حیاتن. نماد سرسبزی، رشد و پویایی. این گیاهان فقط درخت و بوته نیستن، بلکه یه جور نشونه از چرخه ی زندگی و سرزندگی دنیای اطراف ما هستن.
• انسان: و بالاخره انسان، اشرف مخلوقات. لشگری، انسان رو به عنوان مهم ترین عنصر توی آثارش قرار میده، چون انسان هم میتونه بخشی از طبیعت باشه و هم میتونه جهان رو درک کنه و باهاش ارتباط بگیره. گاهی اوقات توی آثارش، انسان به شکلی شاعرانه یا حتی رمزآلود، ترکیب شده با طبیعت یا موجودات اسطوره ای ظاهر میشه که یه لایه ی عمیق تر به کار اضافه می کنه.

رویکرد لشگری به این عناصر، کاملاً شهودیه. یعنی اون به جای اینکه ذهنی و حساب شده نقاشی کنه، از ته دل و با الهام از چیزی که حس می کرده، کار می کرده. همین باعث شده که نقاشی هاش یه جور ارتباط عمیق و غیرمستقیم با جهان آفرینش برقرار کنن. یه جور تصویرسازی شاعرانه و رمزآلود از طبیعت و حتی اسطوره هاست که ذهن مخاطب رو به چالش میکشه و دعوتش می کنه که خودش هم توی این سفر معنوی شریک بشه.

توی بعضی از کارهای لشگری، می بینیم که یه نیم نگاه ناخواسته هم به اسطوره ها داره. مثلاً ترکیب انسان و پرنده، یا طبیعت و پرندگان در یه فضای رمزآلود، یه جورایی اشاره به همون داستان ها و افسانه های قدیمی داره که ریشه در ناخودآگاه جمعی ما دارن. این ترکیب ها، آثارش رو از یه نقاشی منظره ساده فراتر می بره و بهش عمق و پیچیدگی بیشتری میده.

نوآوری های تکنیکی و ابزار منحصر به فرد شعبان لشگری: از طبیعت تا بوم

یکی از چیزایی که شعبان لشگری رو از بقیه نقاشا متمایز می کنه و واقعاً میشه گفت نوآوریش حرف نداره، استفاده از مواد طبیعی و روش های عجیبیه که برای نقاشی هاش به کار می برده. وقتی توی کتاب مجموعه آثار نقاشی شعبان لشگری ورق می زنید و به جزئیات تابلوها دقت می کنید، می بینید که اینجا خبری از رنگ های صنعتی و قلم موهای گرون قیمت نیست، بلکه یه چیز دیگه ست.

نقاشی با مواد طبیعی: یه جور شیمی هنری

شاید براتون عجیب باشه، ولی لشگری به جای رنگ های شیمیایی و صنعتی، از مواد و عناصر طبیعی استفاده می کرده. اون خودش دنبال این مواد می رفته، اونا رو پیدا می کرده و آماده می کرده. مثلاً از پودر مس، زعفران، و حتی انواع صمغ های گیاهی برای نقاشی هاش استفاده می کرده. این یه جور دانش خاص درباره طبیعت و خواص گیاهان و مواد معدنیه که هر کسی نداره.

فکرشو بکنید، رنگ زردی که توی یه تابلو می بینید، شاید از دل زعفران درومده باشه، یا یه رنگ قهوه ای از خاک. این یعنی خود نقاشی هم بخشی از طبیعته و این کار باعث میشه آثارش یه حس ارگانیک و زنده ای داشته باشن. حتی برای اینکه رنگ ها روی بوم ثابت بمونن و از بین نرن، به جای تثبیت کننده های صنعتی که به محیط زیست آسیب می رسونن، از صمغ های گیاهی استفاده می کرده. این نشون میده که لشگری نه فقط یه نقاش، بلکه یه جور محقق طبیعت دوست هم بوده و خیلی به محیط زیست اهمیت می داده.

تکنیک نقاشی با ناخن و انگشتان: لمس مستقیم بوم

یکی دیگه از ویژگی های خیلی خاص و منحصر به فرد شعبان لشگری، اینه که اون نقاشی هاش رو بدون استفاده از قلم مو می کشیده! بله، درست شنیدید، بدون قلم مو. اون با ناخن ها و انگشتان دستش، روی بوم کار می کرده. این تکنیک، خیلی خاصه و باعث میشه که نقاشی هاش یه بافت های خیلی ویژه ای داشته باشن. وقتی با انگشت و ناخن روی بوم کار می کنی، یه جور حس مستقیم و ارتباط بدنی با اثر ایجاد میشه که با قلم مو قابل مقایسه نیست.

این روش کار، باعث میشه که خطوط و رنگ ها، یه جور امضای شخصی داشته باشن که فقط توی آثار لشگری پیدا میشه. بافت هایی که روی بوم ایجاد می کنه، خودشون یه عنصر مهم توی نقاشی هاش هستن. مثلاً میشه تصور کرد که یه تپه، یه درخت یا حتی یه موج آب، با همین بافت ها جون می گیرن و یه حس لمسی به بیننده میدن. اینجوری نقاشی فقط یه تصویر بصری نیست، بلکه یه تجربه حسی هم هست.

روش فی البداهه در خلق آثار: رهایی و اصالت

اکثر نقاشی های لشگری به شیوه فی البداهه خلق شدن. یعنی چی؟ یعنی اون از قبل یه طرح دقیق و آماده نداشته. به جای اون، یه جورایی خودش رو رها می کرده و می ذاشته که حس و شهودش، دست هاش رو روی بوم هدایت کنن. این روش کار، باعث میشه که نقاشی هاش یه جور اصالت و تازگی داشته باشن که توی کارهای حساب شده و از پیش طراحی شده کمتر پیدا میشه.

وقتی هنرمند خودش رو به دست حسش میده و بدون فکر کردن زیاد، شروع به کار می کنه، یه جور انرژی خاص توی اثرش جریان پیدا می کنه. این انرژی، همون چیزیه که نقاشی های لشگری رو زنده و پویا نگه می داره. این فی البداهه بودن، نشون دهنده آزادی هنری لشگریه و اینکه اون از قید و بندها رها بوده و اجازه می داده که خلاقیتش بدون محدودیت جریان پیدا کنه.

همین ترکیب استفاده از مواد طبیعی، تکنیک نقاشی با انگشت و ناخن، و روش فی البداهه، باعث شده که شعبان لشگری یه جایگاه خیلی ویژه توی هنر نقاشی معاصر ایران پیدا کنه. آثارش نه تنها زیبا هستن، بلکه یه جور داستان از رابطه عمیق انسان با طبیعت و معنویت رو روایت می کنن.

ساختار و محتوای مجموعه آثار نقاشی شعبان لشگری از نگاه یک خواننده

حالا که کمی با خود هنرمند و سبک کارش آشنا شدیم، بیایید ببینیم کتاب مجموعه آثار نقاشی شعبان لشگری از نزدیک چطوریه و وقتی دستتون می گیرید یا ورقش می زنید، چه چیزی ازش عایدتون میشه.

۶۶ تابلوی نفیس: سفری تصویری به جهان لشگری

این کتاب مجموعه ای از ۶۶ تابلوی نقاشی نفیس شعبان لشگریه. این عدد کمی نیست، یعنی شما با یه گالری کامل از آثارش طرف هستید که توی یه کتاب جمع شدن. هر کدوم از این تابلوها، یه پنجره رو به دنیای هنری لشگری باز می کنن. چیدمان تابلوها توی کتاب، معمولاً یه سیر منطقی داره، شاید بر اساس زمان خلقشون، یا بر اساس مضامین و رنگ هاشون چیده شدن تا یه تجربه بصری خوبی رو به خواننده بدن.

وقتی این کتاب رو ورق می زنید، میشه حس طبیعت گرایی و شهود لشگری رو لمس کرد. زمین های خشک، درخت های تنها، آسمون های پررمز و راز، و گاهی پرنده هایی که لابه لای بافت های بوم جون گرفتن. این عناصر، یه جور تصویری شاعرانه و حتی یه کمی رمزآلود رو به مخاطب هدیه میدن. هر صفحه یه اثر جدیده و هر اثر یه داستان ناگفته داره که باید کشفش کرد.

کیفیت چاپ: بازتولید زیبایی روی کاغذ

یکی از مهم ترین چیزها توی کتاب های هنری و نقاشی، کیفیت چاپه. اگه چاپ خوب نباشه، نصف زیبایی اثر از بین میره. خوشبختانه، انتشارات سوره مهر که ناشر این کتابه، معمولاً توی چاپ کتاب های هنریش دقت زیادی داره. بنابراین میشه انتظار داشت که کیفیت بازتولید آثار توی این مجموعه، خوب و قابل قبول باشه. رنگ ها تا حد امکان به رنگ های اصلی تابلوها نزدیک باشن و بافت های خاصی که لشگری با ناخن و انگشت روی بوم ایجاد می کرده، توی چاپ هم قابل مشاهده باشن. این دقت توی چاپ، باعث میشه که خواننده بتونه ارتباط بهتری با آثار برقرار کنه و حس و حال اصلی نقاشی ها رو دریافت کنه.

بخش های متنی: راهنمایی برای درک عمیق تر

همونطور که از عنوان کتاب خلاصه کتاب مجموعه آثار نقاشی شعبان لشگری پیداست، بخش اصلی این کتاب تصاویر هستن. اما یه کتاب نقاشی اگه فقط شامل عکس باشه، یه چیزی کم داره. معمولاً توی این جور مجموعه ها، بخش های متنی هم هستن که به درک بهتر آثار کمک می کنن. توی این کتاب هم، قطعاً مقدمه ای وجود داره که خود هنرمند یا منتقدان و کارشناسان هنر نوشتن.

این بخش های متنی (اگه وجود داشته باشن)، اهمیت زیادی دارن. اونا میتونن فلسفه هنری لشگری رو توضیح بدن، در مورد تکنیک هاش بیشتر صحبت کنن، یا حتی یه بیوگرافی دقیق تر از زندگیش ارائه بدن. این متن ها، یه جور راهنما هستن که به خواننده کمک می کنن تا فراتر از دیدن تصاویر، مفهوم و عمق آثار رو هم درک کنه. مثلاً میتونه توضیح بده که چرا لشگری از مواد طبیعی استفاده می کرده، یا مفهوم نور و آب توی آثارش چیه. این توضیحات، پل ارتباطی بین بیننده و ذهن هنرمنده و باعث میشه که تجربه مطالعه کتاب، خیلی غنی تر بشه.

جایگاه و تأثیر شعبان لشگری در هنر نقاشی معاصر ایران

شاید در نگاه اول، اسم شعبان لشگری به اندازه خیلی از هنرمندان بزرگ و معروف ایران برای عموم آشنا نباشه، اما وقتی با آثار و سبک منحصربه فردش آشنا میشیم، می فهمیم که جایگاهش توی هنر نقاشی معاصر ایران واقعاً ویژه ست. اون یه صدای متفاوته توی ارکستر هنر معاصر کشورمون.

چرایی اهمیت آثار وی در فضای هنری کنونی

هنر معاصر ایران، پر از جریان ها و سبک های مختلفه، از آبستره گرفته تا مینیمال و مفهومی. توی این بین، لشگری با نگاه طبیعت گرا و شهودیش، یه نقطه تمایز ایجاد می کنه. اهمیت آثارش دقیقاً به خاطر اصالت و بکر بودنشه. توی دوره ای که خیلی از هنرمندا دنبال جریان های جهانی میرن و تکنیک های جدید رو تجربه می کنن، لشگری راه خودش رو میره. اون نه دنبال مدرنیته افراطی بوده و نه سنت گرایی کورکورانه. بلکه از یه جای عمیق تر و شخصی تر الهام می گرفته.

استفاده از مواد طبیعی، نقاشی با انگشت و ناخن، و نگاه فی البداهه، همه اینها باعث میشن که آثارش یه جور ارتباط مستقیم با ذات هستی و طبیعت برقرار کنن. این اصالت، توی دنیای پر از تکنولوژی و گاهی دور از طبیعت امروز، می تونه یه جور آرامش و اتصال دوباره به ریشه ها رو به بیننده بده. آثار لشگری یه جور یادآوری هستن که میشه با کمترین ابزار و بیشترین حس، هنری عمیق و پرمحتوا خلق کرد.

مقایسه (کوتاه و تحلیلی) با هنرمندانی چون هانری روسو

شعبان لشگری رو گاهی با هنرمندانی مثل «هانری روسو» مقایسه می کنن. روسو هم یه نقاش فرانسوی بود که تحصیلات آکادمیک نداشت و به نقاش «ناف» یا خودآموخته معروفه. آثار اون هم یه جور سادگی و تخیل خاص دارن، اغلب با فضاهای جنگلی پر رمز و راز. وجه اشتراک لشگری و روسو، دقیقاً همین خودآموخته بودن و نگاه بی پیرایه به دنیاست. هر دو عالم خیال خودشون رو بدون هیچ پیچیدگی و ظاهری روی بوم آوردن.

ولی تفاوت هایی هم هست. لشگری خیلی بیشتر از روسو به طبیعت و عناصر بومی ایران وصله. استفاده از زعفران و پودر مس و صمغ گیاهی، یه جور مهر ایرانی روی کارهاشه. در حالی که روسو بیشتر به سمت تخیلات عجیب و غریب و فانتزی میرفت، لشگری ریشه هاش رو توی واقعیت طبیعت و معنویت ایرانی محکم کرده بود. این مقایسه نشون میده که لشگری، جایگاهش توی نقاشی جهان هم قابل بررسیه و کارهاش پتانسیل جهانی شدن رو دارن.

تأثیر نگاه غیرآکادمیک بر اصالت و اصیل بودن آثار

یه نکته کلیدی توی هنر لشگری، همین عدم تحصیلات آکادمیکشه. فکر می کنید این یه نقصانه؟ اصلاً! اتفاقاً همین عدم آموزش رسمی باعث شده که کارهاش از قواعد و چارچوب های مرسوم هنر دور بمونن و یه جور اصالت بکر پیدا کنن. وقتی توی دانشگاه هنر درس می خونی، یه سری تکنیک ها و اصول رو یاد می گیری که ممکنه ناخواسته، خلاقیت فردیت رو محدود کنن.

اما لشگری، بدون این محدودیت ها، راه خودش رو پیدا کرده. اون به قواعد مرسوم نقاشی اهمیت نمیداده و هر کاری که حس می کرده درسته، انجام می داده. این آزادی، باعث شده که آثارش کاملاً اصیل و از دل خودش باشن، نه تقلیدی از کسی یا جریانی. این جور هنرمندا، یه جورایی یه نفس تازه به دنیای هنر میدن، چون دیدگاهشون دست نخورده و خالص باقی مونده. اونا نشون میدن که هنر، فراتر از کلاس و دانشگاهه و میتونه از هر جایی و از هر کسی، جوونه بزنه.

چرا مطالعه این کتاب برای علاقه مندان به هنر ضروری است؟ (ارزش ها و بینش ها)

ممکنه با خودتون بگید، چرا باید وقت بذارم و کتاب مجموعه آثار نقاشی شعبان لشگری رو بخونم؟ این کتاب فقط یه مجموعه نقاشی نیست، بلکه یه تجربه و یه سفر فکریه که می تونه برای گروه های مختلفی از علاقه مندان به هنر، خیلی ارزشمند باشه.

ارزش های هنری، معنوی و تکنیکی که کتاب ارائه می دهد

اول از همه، این کتاب یه منبع غنی از زیبایی شناس های هنریه. شما با ۶۶ تابلوی نقاشی روبرو میشید که هر کدومشون یه دنیا حرف دارن. این زیبایی ها، فقط توی طرح و رنگ خلاصه نمیشن، بلکه توی بافت های منحصربه فردی که لشگری با ناخن و انگشت هاش روی بوم ایجاد کرده هم هستن. این خودش یه درس تکنیکی برای هر هنرمندیه که میخواد از قالب های مرسوم بیرون بیاد و نوآوری کنه. دیدن اینکه میشه با مواد طبیعی و بدون قلم مو چنین آثاری خلق کرد، واقعاً الهام بخش و شگفت انگیزه.

از نظر معنوی، آثار لشگری یه جور آرامش خاصی به آدم میدن. ارتباط عمیقش با طبیعت، نمادگرایی نور، آب، خاک و گیاه، و اون حس شهودی که توی نقاشی هاش موج می زنه، همه شون دعوت به تأمل و نگاه عمیق تر به جهان هستی هستن. این کتاب میتونه برای کسایی که دنبال یه ارتباط معنوی تر با هنر هستن، یه هدیه باشه.

چه درس ها و الهاماتی می توان از آثار لشگری گرفت؟

1. نوآوری بدون مرز: لشگری نشون میده که برای نوآوری، نیازی به ابزارهای گرون قیمت یا تحصیلات آکادمیک نیست. خلاقیت واقعی از دل خود هنرمند میاد و میتونه با ساده ترین ابزارها، مثل ناخن و خاک، دنیا رو تغییر بده. این یه درس بزرگ برای تمام هنرمنداست.
2. ارتباط عمیق با طبیعت: در دنیای شلوغ و صنعتی امروز، هنر لشگری یه جور یادآوریه که ما بخشی از طبیعتیم و باید به ریشه هامون برگردیم. اون نشون میده که چقدر میشه از عناصر طبیعی الهام گرفت و یه جور هنر ارگانیک و زنده خلق کرد.
3. شهود و احساس در برابر منطق: لشگری بیشتر از منطق و قواعد، به شهود و احساساتش اعتماد می کرده. این یه درس بزرگ برای کساییه که میخوان توی زندگی و هنرشون، به صدای درونشون گوش بدن و از راهنماهای درونی خودشون استفاده کنن.
4. اصالت در برابر تقلید: وقتی می بینید یه هنرمند چقدر اصیل و خالص کار کرده، خودتون هم برای اصیل بودن توی راهتون، ترغیب میشید. لشگری یه جور الگو برای اصالت و فردیت توی هنره.

پیشنهاد به گروه های مختلف مخاطبان برای مطالعه کتاب

این کتاب فقط برای نقاش ها نیست، برای هر کسی که یه ذره به هنر و زیبایی و تأمل علاقه داره، میتونه مفید باشه:

• علاقه مندان به هنر و نقاشی: اگه از اون دسته آدم هایی هستید که از دیدن نقاشی لذت می برید و دنبال هنرمندان متفاوت می گردید، این کتاب یه کشف تازه برای شماست.
• دانشجویان و پژوهشگران هنر: برای اونایی که دارن روی هنر معاصر ایران یا سبک های نقاشی غیرآکادمیک تحقیق می کنن، این کتاب یه منبع دست اول و با ارزشه.
• هنرمندان و فعالان حوزه تجسمی: اگه خودتون نقاش هستید یا توی زمینه هنرهای تجسمی فعالیت می کنید، این کتاب میتونه الهام بخش روش های جدید و متفاوت برای خلق آثار باشه. تکنیک های لشگری واقعاً جای فکر و خلاقیت دارن.
• دوستداران طبیعت و معنویت در هنر: اگه دنبال هنری هستید که با طبیعت و معنویت گره خورده باشه و حالتون رو خوب کنه، آثار لشگری توی این کتاب بهترین گزینه است.

مشخصات فنی و اطلاعات تکمیلی کتاب

برای اونایی که می خوان دقیق تر بدونن این کتاب چه مشخصاتی داره، اینجا یه سری اطلاعات فنی رو جمع کردم:

نام کامل کتاب: مجموعه آثار نقاشی شعبان لشگری (A collection of Shaaban Lashgaris paintings)

نویسنده: شعبان لشگری ضیاءآبادی

ناشر: انتشارات سوره مهر

سال انتشار: ۱۳۹۱ شمسی (این تاریخ توی اطلاعات رقبا هست، ممکنه چاپ های بعدی هم داشته باشه)

فرمت کتاب: PDF (معمولاً نسخه الکترونیکی این فرمت رو داره)

تعداد صفحات: ۸۵ صفحه (بعضی جاها ۸۳ صفحه هم ذکر شده، اما ۸۵ رایج تره)

زبان: فارسی

شابک (ISBN): 978-600-175-256-8

این اطلاعات به شما کمک می کنه تا اگه تصمیم به تهیه این کتاب گرفتید، بتونید راحت تر پیداش کنید و مشخصاتش رو با نسخه های مختلف مطابقت بدید. سوره مهر از ناشران خوب و شناخته شده توی حوزه هنره و این خودش یه نشونه از اعتبار و کیفیت این مجموعه ست.

نتیجه گیری

کتاب مجموعه آثار نقاشی شعبان لشگری فقط یه کتاب نقاشی ساده نیست؛ یه جور گنجینه تصویری و فکریه که می تونه درهای جدیدی رو به دنیای هنر، طبیعت و معنویت به روی ما باز کنه. شعبان لشگری ضیاءآبادی، هنرمندی که شاید کمتر اسمش رو شنیده باشیم، با نگاه شهودی، تکنیک های منحصربه فرد (مثل نقاشی با ناخن و انگشت) و استفاده از مواد طبیعی، یه میراث هنری فوق العاده از خودش به جا گذاشته.

این کتاب به ما یادآوری می کنه که هنر می تونه از هر جایی، حتی از دل طبیعت و بدون محدودیت های آکادمیک، جوونه بزنه و شکوفا بشه. این مجموعه ۶۶ تابلویی، دعوتیه برای اینکه لحظه ای مکث کنیم و به عمق رابطه انسان با جهان هستی، نور، آب، خاک و گیاه فکر کنیم. اگه دنبال یه تجربه هنری متفاوت و عمیق هستید، این کتاب می تونه شما رو به یه سفر فراموش نشدنی توی جهان هنر شهودی و طبیعت گرا ببره و بهتون نشون بده که چقدر میشه از چیزهای ساده، زیبایی های بی نظیری خلق کرد.